چکیده:
شناخت و تشخیص جنین ناقص، از جمله مسائل نوپیدایی است که در گذشته وجود نداشته است. اما پیشرفت سریع فناوری و تشخیص مشکلات قبل از تولد، سبب شد تا مسئلۀ سقط درمانی، بهعنوان راه نجات و جلوگیری از زندگی مشقتبار طفلی مطرح شود که دارای بیماریهای لاعلاج و خطرناک است. ولی این مسئله، دامنگیر بعضی افراد شده و ناهنجاریهای اجتماعی فراوانی در پی داشته است. اگرچه سقط جنین در نظر بسیاری از فقها حرام است، اما آیا در صورتی که جنین به بیماری مهلک و لاعلاجی دچار شده باشد، میتوان به سقط جنین حکم داد؟ دیدگاه فقها در زمان قبل از نفخ روح و بعد از آن چیست؟ روش تحقیق در این مسئله، گردآوری آرای موافقان و مخالفان سقطدرمانی و بیان و بررسی ادلۀ آنهاست. با توجه به مطالعات و بررسیهای فقهی انجام شده، از منظر فقهای اهل سنت، سقط جنین ناقص قبل از نفخ روح، جایز است. اکثر فقهای امامیه نیز در این زمینه همین نظر را دارند. از طرف دیگر، همۀ فقهای اهل سنت و امامیه بعد از نفخ روح، سقط جنین را هرچند که دارای بیماری درمانناپذیر باشد، حرام میدانند.
Identification and recognition of incomplete embryo is a new matter which has been raised recently. But rapid development of technology and recognition of prenatal disorders made abortion a means to relive and to prevent a child with untreatable and dangerous diseases from having a hard life. But some people are involved in it and it has created many social disorders. Although many religious jurisprudents believe that abortion is unlawful، if embryo has developed a fatal and untreatable disease، is abortion lawful? What is the opinion of jurisprudents considering abortion before and after blowing the soul? The research method on this issue is to collect the opinions of abortion cons and pros and to discuss and investigate their proofs. Considering jurisprudential studies and investigations، Sunni jurisprudents regard incomplete abortion before blowing the soul lawful. Majority of Imamite jurisprudents have the same opinion in this regard. On the other hand، all Sunni and Imamite jurisprudents regard abortion after blowing the soul unlawful، even though the embryo has an untreatable disease.
خلاصه ماشینی:
"در مورد مادرانی که عامل ژنهای معیـوب و ناقـل بیمـاری بـه فرزنـد خـود هسـتند و احتمال اینکه فرزندان آنان مبتلا به بیماریهای شدید باشـند و نیـز بیمـاران همـوفیلی کـه دارای وضع مشقت باری هستند، از مقام معظم رهبری استفتاء شده که آیـا سـقط جنـین در چنین مواردی جایز است ؟ در پاسخ فرموده اند: «اگر تشخیص بیماری در جنین ، قطعی است و داشتن و نگه داشتن چنین فرزندی موجب حرج است ، در این صورت، جایز است پـیش از دمیـده شـدن روح، جنین را سقط کنند، ولی بنا بر احتیاط، دیة آن باید پرداخته شـود» (خامنـه ای، ١٣٨٠، ج ٢: .
با عکس برداری از جنین درون شکم مادری، معلوم شد که جنین ناقص الخلقـه اسـت و پس از تولد مانند تکه گوشتی به کناری خواهد افتاد، هیچ گونه فعالیتی نمی تواند داشته باشد و فاقد هرگونه درک و شعور انسانی خواهد بود، آیا جایز است در همان حال جنـین بـودن قبل از ولوج روح یا بعد از ولوج روح، جنین را سقط کرد؟ این طفل به دنیا آمد و سپس مریض شد، آیا جـایز اسـت هـیچ گونـه اقـدامی در مـورد درمان انجام نداد تا زودتر بمیرد و چه بسا از درد و رنج هم راحت شود؟ آیت الله مکارم شیرازی: «هرگاه در مراحل ابتدایی جنین که به صـورت انسـان کامـل در نیامده و باقی ماندن در آن حالت ، باعث تولد جنین ناقص و عسر و حـرج شـدید والـدین شود، سقط جنین در این صورت مانعی ندارد و احتیاطا دیـه بایـد پرداخـت شـود» (مکـارم شیرازی، ١٣٨١، ج ١: ٤٥٣)."