چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف آزمون ساختار عاملی و ویژگی های روان سنجی سیاهه روان درمانی مثبت نگر در بین دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی انجام شد.
روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تعداد 976 دانشجو شامل 647 دختر و 329 پسر بود که با روش تمام شمار انتخاب شد. ابزارهای پژوهش، سیاهه روان درمانی مثبت نگر رشید و سلیگمن (2013)، مقیاس رضایت از زندگی داینر، امونز، لارسن و گریفین (1985)؛ نسخه کوتاه پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (1989) و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لاویباند (1995) بود. روایی عاملی این سیاهه با روش های تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و همسانی درونی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد.
یافته ها: از مجموع 25 سوال اولیه، سه سوال به دلیل عدم همبستگی، حذف شد و تحلیل مولفه های اصلی با استفاده از چرخش واریماکس نشان داد سیاهه مذکور از پنج عامل هیجانهای مثبت، تعهد، معنی، روابط و موفقیت تشکیل شده و میزان اعتبار 84/ 0 است. همبستگی این سیاهه با مقیاس رضایت از زندگی، بهزیستی روان شناختی و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس حکایت از روایی همگرا و افتراقی دارد.
نتیجه گیری: در مجموع نتایج، بیانگر آن است که سیاهه روان درمانی مثبت نگر در نمونه ایرانی بهمنظور ارزیابی برایند روان درمانی مثبت نگر ابزاری مفید و کاربردی است.
Aim: Aim of present study is an attempt to examine the factor structure and psychometric properties of the positive psychotherapy inventory among students of Shahid Beheshti University.
Methods: Method research was correlational and statistical population were 976 (647 female and 329 male) students that selected as research sample by full enumeration. The instruments included the positive psychotherapy inventory Rashid & Seligman (2013)، the satisfaction with life scale Diener، Emmons، Larsen & Griffin (1985)، The Ryff short form psychological well-being Ryff (1989)، and the depression، anxiety and stress scale Lovibond (1995). The factor validity of the PPTI، by confirmatory and exploratory analysis methods and internal consistency by Cronbach's alpha were obtained.
Results: From the 25 items initially included in the research process، 3 items were omitted due to lack of any significant correlation. The analysis of the principle components via varimax rotation revealed that the PPTI consists of five components (positive emotions، engagement، meaning، relationships and accomplishment). The reliability of the inventory was estimated at 0.84. Furthermore، the correlation between this inventory and the satisfaction with life، psychological well-being and depression، anxiety and stress scales demonstrates the inventory’s concurrent and discriminant validity.
Conclusion: In sum، the results demonstrated the applicability of the PPTI to the Iranian sample to evaluate the outcome of positive psychotherapy.
خلاصه ماشینی:
ابزارهای پژوهش ، سیاهه روان درمانی مثبت نگر رشید و سلیگمن (٢٠١٣)، مقیاس رضایت از زندگی داینر، امونز، لارسن و گریفین (١٩٨٥)؛ نسخه کوتاه پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف (١٩٨٩) و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لاویباند (١٩٩٥) بود.
(2005 بررسی شواهد پژوهشی مختلف نشان میدهد که در روان شناسی مثبت نگر هم در سنجش و اندازه گیری ابعاد و حیطه ها و هم در زمینه تدوین ، اجرا و اثربخشی مداخله های مربوط به آن ، گام های مهمی برداشته شده است به طور مثال ، میتوان از کیفیت زندگی درمانی (فریش ، ٢٠٠٦)؛ شمارش نعمت ها (امونز و مک کاله ، ٢٠٠٣)؛ درمان به وسیله قدردانی (ناتانیل ، فینچمن و استیلمن ، ٢٠١٢)؛ نوشتن خاطرات مثبت (بورتن و کینگ ، ٢٠٠٤)؛ بهزیستی درمانی (فاوا و رویینی، ٢٠٠٣؛ فاوا، رویینی، رافانلی، فینوس ، سالماسو و مانگلی، ٢٠٠٥)؛ سه چیز خوب در زندگی (فلمینگ ، ٢٠٠٦)؛ گذشت و بخشش (رید و انریچ ، ٢٠٠٦؛ عرب ، شهیدی و باقریان ، ١٣٩٠)؛ امید درمانی (چیونس ، فلدمن ، گام ، میخائیل و اسنایدر، ٢٠٠٦) روان درمانی مثبت (سلیگمن ، رشید و پارکز، ٢٠٠٦)؛ شوخ طبعی (کاکاوند، شمس اسفندآباد، دانش و قالبی حاجیوند، ١٣٨٩) یاد کرد.
این سیاهه توسط رشید و سلیگمن (٢٠١٣) برای اندازه گیری میزان زندگی کامل یا بهزیستی افراد با استفاده از ٥ خرده مقیاس هیجان های مثبت ، تعهد (مشغولیت )، معنی ، روابط و موفقیت ساخته شده و شامل ٢٥ سؤال است در مقیاس لیکرت پنج درجه ای از همیشه = ٥ تا هیچ وقت = ١ نمره گذاری میشود.