خلاصه ماشینی:
(به تصویر صفحه مراجعه شود) مفهوم زمان در اندیشه بشری گفتوگو با دکتر محمد ضیمران گفتوگو از:فاطمه شاهرودی اشاره: برای ورود به بحث ارتباط زمان و هنر،لازم است تا گذری اجمالی در خصوص مفهوم زمان از هنگامی که تفکر اسطورهای،جهان و هستی را برای انسان معنا کرد تا روزگاری که تفکر فلسفی کوشید به مدت چند هزار سال با اتکاء به عقل بشری به تبیین این موضوع بپردازد،داشته باشیم و دیدگاههای مختلف در این باب را مورد بررسی قرار دهیم.
بنابراین کیومرث که در فرهنگ پهلوی گیومرته خوانده میشود و از دو جزء گیه به معنای هستی،زندگی و جان و مرتن به معنای میرنده و فناپذیر ترکیب یافته است،نمود برداشت زمان متجلی گردید به این معنا که اولین انسان روی کره زمین خود،هم نمود زندگی و هستی است و هم سرانجام با میرندگی و فنا و مرگ دست به گریبان میشود.
زمان در نگاه اساطیر هندی به چه صورت ترجمه شده است؟ در ریگ ودا زمان به عنوان مولد و آفریننده همه اشیاء و از جمله برهما است و همین زمان سرچشمه و خاستگاه انهدام و نیستی موجودات نیز به شمار میرود بنابراین میتوان چنین استنباط کرد که در بینش هندو و به خصوص به استناد کتاب ریگ ودا،زمان هم در پیدایش و هم در پایان زندگی نقشی تعیینکننده ایفا میکند و زمان است که دایره اکرانه(ناکرانمند)را به خط کرانمند مبدل میگرداند.