چکیده:
هدف : هدف پژوهش حاضر اجرای آزمایشی دستورالعمل مراقبت و رفتار با کودک و نوجوان در یک مرکز درمانی روانپزشکی کودک و نوجوان بود. روش : پژوهش نیمه آزمایشی و آینده نگر حاضر در بخش و درمانگاه روانپزشکی کودک و نوجوان بیمارستان امام حسین (ع) تهران در دو فاز شش ماهه انجام شد. فاز اول شامل راهبرد های اجرایی- آموزشی و پژوهشی بود و در فاز دوم دستورالعمل مراقبت و رفتار با کودک و نوجوان در بخش و درمانگاه روانپزشکی اجرا شد. آزمودنی ها، والدین کودکان مراجعه کننده به بخش و درمانگاه روانپزشکی کودک بودند. پرسشنامه مورد استفاده از دستورالعمل مراقبت و رفتار با کودک/ نوجوان استخراج و توسط والدین تکمیل شد. در فاز نخست و پیش از انجام هر گونه مداخله، پرسشنامه های پیش آزمون و پس از اجرای آزمایشی دستورالعمل، پرسشنامه های پس آزمون تکمیل شدند. تعداد نمونه های پیش آزمون (و پس آزمون) بخش و درمانگاه به ترتیب 33 (24) و 60 (56) نفر بود. داده ها با مجذور خی و آزمون t مستقل و وابسته تحلیل شدند. یافته ها : آزمودنی های مراجعه کننده به بخش روانپزشکی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در دریافت کتابچه های آموزشی و اطلاع رسانی تفاوت معنی دار داشتند (001/0 p< ) ولی میزان رضایت از وضعیت رفاهی و امکانات بخش تغییری نداشت. در درمانگاه، میزان رضایت مراجعان از نحوه ارتباط کارکنان (01/0 p= ) و نیز رضایت از وضعیت رفاهی و امکانات درمانگاه (001/0 p< ) در مرحله پس آزمون نسبت به مرحله پیش آزمون افزایش داشت. نتیجه گیری : تغییرات ساده ای مانند بهبود شرایط فیزیکی و امکانات رفاهی و اطلاع رسانی به مراجعان می تواند باعث افزایش رضایت مراجعان شود. اما مواردی مانند تغییر رفتار و شیوه برخورد و ارتباط کارکنان با مراجعان نیاز به زمان طولانی تر، آموزش، تمرین و ممارست بیشتری دارد.
Objectives : The aim of this study was to pilot implementation of the code of conduct for the children and adolescents in a child and adolescent psychiatric center.
Method: The present quasi-experimental and prospective study was carried out in child psychiatric ward and clinic of Imam Hossien Hospital، Tehran، Iran، in two six-month phases. The first phase included the research executive-educational strategy and during the second phase the code of conduct for the children and adolescents was implemented in the psychiatric ward and clinic. The subjects were parents of children referred to child psychiatry clinic and ward. The used questionnaire was extracted from the code of conduct for the children/ adolescents and completed by the parents. Pretest questionnaires were filled out in the first phase and prior to any intervention، and posttest questionnaires after pilot implementation of the guideline. The number of pretest (and posttest) subjects in the ward and clinic were 33 (24) and 60 (56)، respectively. The data was analyzed using Chi-square and dependent and independent t-tests.
Results: There was significant difference between pretest and posttest scores of the subjects referred to psychiatric ward in receiving instructive and informative booklets (p<0.001)، but there was no change in the level of satisfaction for the physical conditions and facilities of the ward. In the clinic، the level of satisfaction of clients with the staffs communication behavior (p<0.01)، and with the clinic conditions and facilities (p<0.001) increased in the posttest compared to the pretest.
Conclusion: Some simple changes such as improving the physical conditions and facilities، and information services could increase the clients’ satisfaction. Nonetheless، changes like modifying the staff behavior، and their interaction and communication with the clients require more time، training، practice، and rehearsal .
(
, 
, 
)
