چکیده:
بهینه سازی فرآیندی است که با در نظر گرفتن اهداف و محدودیت های مد نظر، بهینه ترین حالت ممکن را پیشنهاد میدهد تا سیستم مورد نظر بتواند در بهینه ترین حالت ممکنه به فعالیت ادامه دهد. یکی از شرایطی که عموما واحدهای صنعتی مختلف با آن روبه رو می باشند، یافتن بهترین مسیر برای انتقال کالاهای تولیدی به بازار مصرف است تا از میزان هزینه ها و زمان مصرفی کاسته شود. روش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک یکی از روش های نوین بهنیه سازی است که عملکرد بالایی در حل مشکلات سیستم های مختلف دارد. این الگوریتم با الگو برداری از ساختار ژنتیکی انسان، قادر است تا همواره بهینه ترین جواب ممکن را ارائه نماید. در این راستا هدف از مقاله حاضر، استفاده از این الگوریتم جهت یافتن بهترین مسیر ممکن برای انتقال کالاهای تولیدی واحدهای صنعتی به بازار مصرف است. نتایج این بررسی نشان داد که الگوریتم ژنتیک با توجه به خصوصیات منحصر به فرد قادر است تا بهینهترین مسیر ممکن برای انتقال کالاهای تولیدی به بازار را مشخص نماید.
خلاصه ماشینی:
کاربرد روش بهينه سازي الگوريتم ژنتيک در طراحي بهينه مسير انتقال و توزيع کالاهاي توليدي واحدهاي صنعتي به منظور مديريت زمان و هزينه 1 حسين بديعي تاريخ دريافت : ٩٠/٩/٢١ 2 تاريخ پذيرش : ٩١/١/٢١ علي ميراخورلي چکيده بهينه سازي فرآيندي است که با در نظر گرفتن اهداف و محدوديت هاي مد نظر، بهينه ترين حالت ممکن را پيشنهاد مي دهد تا سيستم مورد نظر بتواند در بهينه ترين حالت ممکنه به فعاليت ادامه دهد.
اين الگوريتم يکي از روش هاي نوين بهينه سازي است که از فرآيند توليد مثل ژن ها الگو برداري شده است و توانسته به صورت گسترده در سيستم هاي مختلف مورد استفاده قرار گيرد(٢٠٠٧ ,Bandyopadhyay and Pal).
اگر شناسايي، کنترل و محاسبه تمام راه حل هاي ممکن قابل اجرا باشد، مسئله بهينه سازي پيچيده نخواهد بود اما اگر فضاي جستجو گسترده شود، محاسبه تابع هدف به ازاي تمامي جواب ها به راحتي امکان پذير نخواهد بود، در اين موارد، بايد از تکنيک هاي خاصي براي يافتن بهترين راه حل استفاده شود.
از آنجا که در روش الگوريتم ژنتيک به جهت زياد بودن تعداد دفعات محاسبه تابع هدف به ازاي 66 تغييرات مداوم پارامترهاي ورودي مدل ، از کامپيوتر استفاده ميشود و نياز به طراحي برنامه کامپيوتري دارد بنابراين ، براي اينکه توليد جمعيت جديد جواب ها و ارزيابي آنها به طور مداوم ادامه نيابد بايد شرطي براي خروج از حلقه فوق اعمال شود تا هر بار پس از توليد جمعيت جديد جواب ها و ارزيابي تابع هدف ، در صورتي که شرط برقرار شد، فرآيند بهينه سازي متوقف شده و جوابي که به ازاي آن تابع هدف بهينه مي شود، معرفي گردد (٢٠٠٩ ,PingZeng et al).