خلاصه ماشینی:
اگر تاريخ را يکي از نامهربان ترين رشته هاي علوم انساني بدانيم ، گمان درستي برده ايم ، چرا که همه فرآيند نهفته در علم تاريخ ، رسيدن به حقيقت است ؛ و از آنجا که حقيقت همواره شيرين کام نيست ، دست آوردهاي اين علم را نمي توان رئوف و مهربان دانست .
پاسخ اين پرسش که تا چه ميزان مي توان در آشکار کردن حقيقت تاريخي پيش رفت ، بستگي به ابعاد آستانه تحمل دارد.
در اين جا قدرت سياسي سقف قد کشيدن را براي پژوهش هاي تاريخي تعيين مي کند.
اين رابطه در دسته دوم ، »عموم و خصوص من وجه « است و آن مساحت مشترک ميان تاريخ و قدرت سياسي ، چيزي جز مصلحت ملي نام ندارد.
به نظر نويسنده اين سطور رابطه "تباين " ميان تاريخ و قدرت سياسي چيزي بيش از يک نمايش که برخي کشورهاي پيشرفته توان ايفاي آن را دارند، نيست .