چکیده:
سابقه و هدف: سلامت در فرهنگ متعالی اسلام از ارزش والایی برخوردار است . تا جایی که خداوند، قرآن را کتاب هدایت و سلامت معرفی می کند. مطالعه در قرآن حکایت از رهنمودهای مختلف بهداشتی در مورد سلامت دارد . یکی از رویکردهای قرآن در حفظ و ارتقائ سلامت، توصیه های تغذیه ای در آیات متعدد است، هدف از این پژوهش، شناسایی جهت گیری بهداشت تغذیه در ارتباط با سلامت با تاکید بررویکرد قرآنی است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مبتنی بر روش تحلیلی اسنادی و مفهومی است. در این راستا، ابتدا با مراجعه به منابع تفسیری و حدیثی، ونیز جستجو در بانک های اطلاعاتی از قبیل SID، Magiran، Noormags، Iranmedex اطلاعات لازم مبتنی بر سوالات تحقیق گردآوری شد. در نهایت مطالب گردآوری شده با توجه به اهداف و سوالات پژوهش، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و در قالب یک جدول نیز ارائه شده است. یافته ها: آموزه های وحیانی، توجه به سلامت جسمی را با در نظرگرفتن اصول تنوع غذایی، ایمنی و طیب بودن مورد توجه قرار داده است و با دعوت به غذای حلال و پرهیز از غذای حرام و نیز پذیرش خداوند به عنوان رزاق حقیقی، معنویت در سلامت را جستجو می کند. این نگرش معنوی، شاخص های سلامت روان از قبیل آرامش، اخلاق مداری و عمل صالح را به نبال دارد امری که در قرآن بر آن تاکید شده است. توزیع عادلانه غذا در جامعه اسلامی، از دیگر آموزه های قرآنی است که با آن سلامت اجتماعی محقق می شود . لذا جهت گیری رهنمودها ی بهداشت تغذیه در قرآن، در راستای تحقق سلامت جامع نگر می باشد. استنتاج: ازآنجا که در آموزه وحیانی، تغذیه سالم در بردارنده جهت گیری های جسمی، روانی ، معنوی و اجتماعی است. ضروری است که رویکرد تغذیه ای اسلام مورد توجه سیاست گذاران عرصه سلامت قرار گیرد تا سلامت واقعی یا جامع نگر در سلامت حاصل گردد