چکیده:
مقدمه و هدف: سازگاری زناشویی عبارت است از هماهنگی و همدلی در وصول به اهداف مشترک زندگی بین زن وشوهر که به احساس رضایت از زندگی با یکدیگر منجرمی شود . مذهب از موثرترین تکیه گاه های روانی به شمار می رود که قادر است معنای زندگی را در لحظه لحظههای عمر فراهم کند و در شرایط خاص با فراهم سازی تکیه گاه تبیینی، فرد را از تعلیق و بی معنایی نجات دهد. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی با سازگاری زناشویی زوجین شهر قم بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر قم بودند. بدین منظور 150 نفر از زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره و کلینیک های روانشناسی قم که داوطلب همکاری بوده اند، انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق مقیاس پرسشنامه جهت گیری مذهبی آذربایجانی (1382) و سازگاری زناشویی اسپانیر (1976) جمع آوری شد. تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد . یافته ها: نتایج نشان داد همبستگی مثبتی بین جهت گیری مذهبی و سازگاری زناشویی (r=0.45، p>0.001) وجود دارد بدین معنا که جهت گیری مذهبی می تواند سازگاری زناشویی را پیش بینی کند. هم چنین جهت گیری مذهبی با ابعاد رضایت زناشویی(r=0/45، p>0.001)، همبستگی دو نفری (r=0.41، p>0.001)، توافق دونفری (r=0.49، p>0.001) و ابراز محبت (r=0.317، p> 0.001) رابطه مستقیم و معنادارداشته است. استنتاج: از آن جا که جهت گیری مذهبی می تواند در بهبود روابط و سازگاری زناشویی موثر باشد، پیشنهاد می شود که که در مشاوره زناشویی از تقویت باورهای مذهبی زوجین و نیز نزدیک کردن آن ها به یکدیگر استفاده شود
خلاصه ماشینی:
A Survey of the relationship between religious orientation and marital adjustment among couples Akram Seddighi 1, Shahnaz Safarbeygi2, Seyamak Mohebbi 3, Marzeyyeh Shahseyah *4 بررسی رابطه جهت گیری مذهبی با سازگاری زناشویی زوجین اکرم صدیقی1، شهناز صفربیگی2، سیامک محبی3، مرضیه شاه سیاه*4 مقدمهخانواده یک نهاد اجتماعی است که پایه و اساس ارتباط انسانی را تشکیل می دهد و در آن زن و مرد از طریق یک نیروی رمزی ناشی از غرایز و آیین و شعائر و عشق به هم جذب می شوند و به طور آزادانه و کامل تسلیم یکدیگر شده تا واحد پویایی را به عنوان خانواده ایجاد کنند(1).
همبستگی دو نفری، به این موضوع اشاره دارد که چند وقت یک بار یک زوج همراه هم درگیر فعالیتهای مشترک میشوند و ابراز محبت نیز مربوط به این است که چند وقت یک بار زوجها به یکدیگر ابراز عشق و علاقه میکنند و بالاخره رضایت دو نفری، میزان شادمانی در روابط و همچنین فراوانی تعارضات تجربه شده در رابطه را پوشش می دهد(12).
با توجه به جدول بالا دیده می شود که رابطه بین جهت گیری مذهبی و سازگاری زناشویی در کل زوجین، در سطح 05/0 معنادار می باشد.
A comparison between emotional intelligence and marital satisfaction, and their structural relation among discordant and well-adjusted couples in Sari, Iran, Journal of Mazandaran University of Medical Sciences; 2006; 16 (55): 78-86(Persian).
The role of personalities in marital adjustment of Japanese couples, social behavioral and personality an international Journal; 2007.
The study of effect of teaching marital life’s enrichment on increasing satisfaction among couples of Esfahan city, Master of art dissertation, Esfahan University, Training sciences and psychology faculty; 2007(Persian).