چکیده:
دبیرخانه پیمان منشور انرژی مرتبا متذکر شده است که پذیرش اصول و قواعد ترانزیت،
سرمایه‌گذاری و تجارت چندجانبه این پیمان توسط کشورهای مهم صادرکننده نفت و
گاز؛پیشرفت صنعتی این کشورها را درپی‌دارد.به همین دلیل این پیمان درصدد فراهم
آوردن محیطی شفاف، قابل پیش‌بینی و غیرتبعیض‌آمیز در زمینه فعالیت‌های انرژی بوده و
معتقد است همه کشورهای عضو قطعا در بلندمدت از منافع قابل توجهی بهره‌مند خواهند
شد.همچنین ادعا شده است که این پیمان ثبات سیاسی و همکاری اقتصادی بین کشورهای
صادرکننده را به بهترین نحو تضمین می‌کند.این مقاله در وحله نخست درصدد تجزیه و تحلیل ادعای فوق در رابطه با قوانین
سرمایه‌گذاری و ترانزیت پیمان منشور انرژی است و ثانیا امکان و یا لزوم حضور
فعال‌تر و شرکت کامل‌تر ایران در فعالیت‌های منشور انرژی را در این دو زمینه بررسی
می‌کند.نتیجه حاصل از این بررسی اذعان می‌دارد که پیمان
منشور انرژی حاکمیت ایران بر منابع طبیعی را تهدید نمی‌کند و ایران
را وادار به تغییر ساختار اصلی قراردادهای سرمایه‌گذاری نخواهد کرد و تنها درصدد
حمایت کامل و غیرتبعیض‌آمیز از سرمایه‌گذاری نخواهد کرد و تنها درصدد حمایت کامل و
غیرتبعیض‌آمیز از سرمایه‌گذاری خارجی است.درست است که همکاری با کشورهای دیگر در
زمینه انرژی به اشکال مختلف، دوجانبه یا منطقه‌ای، قابل شکل‌گیری است، اما به نظر
می‌رسد پیمان چندجانبه منشور محیط مناسی را برای این همکاری فراهم آورده است.به این
دلیل لازم است که عضویت ایران در چنین همکاری‌ای نادیده گرفته نشود و امکان
پاسخگویی این پیمان به تقاضای ایران در زمینه انرژی و موضوع سرمایه‌گذاری، ترانزیت
و تجارت این پیمان به لحاظ حقوقی و اقتصادی، و اهمیت هر کدام برای ایران، مورد
بررسی و تحلیل قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"چکیده دبیرخانه پیمان منشور انرژی مرتبا متذکر شده است که پذیرش اصول و قواعد ترانزیت، سرمایه‌گذاری و تجارت چندجانبه این پیمان توسط کشورهای مهم صادرکننده نفت و گاز؛پیشرفت صنعتی این کشورها را درپی‌دارد.
به همین دلیل این پیمان درصدد فراهم آوردن محیطی شفاف، قابل پیش‌بینی و غیرتبعیض‌آمیز در زمینه فعالیت‌های انرژی بوده و معتقد است همه کشورهای عضو قطعا در بلندمدت از منافع قابل توجهی بهره‌مند خواهند شد.
این مقاله در وحله نخست درصدد تجزیه و تحلیل ادعای فوق در رابطه با قوانین سرمایه‌گذاری و ترانزیت پیمان منشور انرژی است و ثانیا امکان و یا لزوم حضور فعال‌تر و شرکت کامل‌تر ایران در فعالیت‌های منشور انرژی را در این دو زمینه بررسی می‌کند.
به این دلیل لازم است که عضویت ایران در چنین همکاری‌ای نادیده گرفته نشود و امکان پاسخگویی این پیمان به تقاضای ایران در زمینه انرژی و موضوع سرمایه‌گذاری، ترانزیت و تجارت این پیمان به لحاظ حقوقی و اقتصادی، و اهمیت هر کدام برای ایران، مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد."
(
, 
, 
)
