چکیده:
در این مقاله با روش تفسیر قرآن به قرآن، معنای قول در آیه فبشرعباد* الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه (زمر/17 و 18) بررسی شده و ثابت شده که الف و لام در لفظ «القول»، الف و لام عهد است و«القول» همان سخن شناخته شده میان خدا وپیامبرش است که همین قرآن می باشد. پس این آیه تنها درصدد بشارت دادن و ستایش شنوندگان و پیروی کنندگان از بهترین آموزه های قرآن بوده است، نه تمجید از شنوندگان هرسخنی و پیروان بهترین آن ها.
In this article، with the interpretation of the Qur’ān through Qur’ān method، the meaning of the word (al-qawl) in āya، ﴾So give good news to My servants who listen to the word [of Allah] and follow the best [sense] of it.﴿ is studied and it is proved that al in al-qawl is a covenant al and al-qawl is the identified word between God and His Prophet that is this very Qur’ān and thus، this āya is intended to impart good tidings to and praising the listeners and followers of the best teachings of the Qur’ān; rather than praising the listeners of any words and the followers of the best of them.
خلاصه ماشینی:
اما در این مقاله کوشیده شده که ثابت شود، این برداشت و تفسیر از آیه، درست نیست؛ بلکه «القول»در این آیه به معنای قرآن بوده، خداوند خواسته است در آن، از بندگانی که قرآن میشنوند و از بهترینش پیروی میکنند، تمجید کند و آنها را هدایت یافته و صاحب خرد بشناساند.
در آیۀ ۵1 سورۀ قصص همچنین آمده:« و لقد وصلنا لهم القول لعلهم یتذکرون» که لفظ«القول»در این آیه هم به صراحت به معنای قرآن است که توجه به ادامۀ آیات، این معنا را به خوبی مشخص میکند؛ چنانکه خداوند در آیات پس از آیۀ یادشده میفرماید: (الذین آتیناهم الکتاب من قبله هم به یؤمنون و إذا یتلی علیهم قالوا آمنا به إنه الحق من ربنا إنا کنا من قبله مسلمین( که از توجه به این دو آیه و اینکه ضمیر در کلمهها « قبله» «به» و «انه» همگی به «القول» بر گشته، مشخص میشود که «القول» همان قرآن است که به آن ایمان آورده میشود و هنگامی که تلاوت میگردد، مورد تصدیق قرار می گیرد.
حال، با توجه و دقت در موردهای یادشده که در واقع، تمامی آیاتی است که در آنها از سوی خدا، امر به پیروی از چیزی شده و مشاهدۀ این معنا که خداوند، بندگان خویش را مستقیم یا غیرمستقیم، تنها به پیروی از وحی مأمور کرده، به خوبی میتوان نتیجه گرفت که در آیۀ مورد بحث هم که تابعان از«احسن القول» مورد تمجید قرار گرفتهاند، به این خاطر بوده که «احسن القول»، همان احسن قرآن است.