چکیده:
تاکید بر اهمیّت دولت- ملّت و عواملی مبنی بر ویژگیهای خاص یک ملّت با عنوان ملّیگرایی، از
جمله مقولاتی است که در اندیشهی سیاسی دچار تحول شده است و میتوان گفت در این زمینه واژهی
ملّت از یک مفهوم ساده، که به مردمی در یک سرزمین اطلاق میشد، به یک مفهوم سیاسی؛ و
ملّیگرایی به مثابه یک ایدئولوژی برای بیان ویژگیهای مخصوص به ملّتها، تغییر یافته است.
ملّیگرایی و یا همان احساسات ناسیونالیستی از دیدگاه ملل مختلف، تبعات مثبت و منفی با خود به همراه داشته
است. در پژوهش حاضر، به تبیین رابطهی تقابل و یا تعامل میان دو جریان فکری ملّیگرایی و اسلامگرایی
پرداخته شده است. با وجود پیشینهی قوی ملّی گرایی در ایران، وجود عواملی چون؛ وقوع انقلاب اسلامی،
رهبری مذهبی امام خمینی و برجسته بودن عامل مذهب و اسلامگرایی پس از انقلاب اسلامی ،57سبب
کمرنگ شدن نقش ملّیگرایی در وجه منفی آن گردیده است. در نهایت فرض بر این است، که با وجود عدم
تقابل صرف میان این دو جریان فکری و پذیرش ناسیونالیسم مثبت، متعادل و غیرافراطی؛ همچنین تاکید بر اصل
وحدت امتها به جای ملّیگرایی در اندیشههای اسلامی و اهمیت امت )که مطلوب جامعه اسلامی است(؛ از
انترناسیونالیسم اسلامی به مثابه ایدئولوژی موافق با آموزه های اسلامی، استقبال میشود
Concentration on the importance of “Nation-State” as a notion and the
characteristics of a nation that can be seen in Nationalism has long been
changed in political thought. it can be argued that nation has changed to a
political term and nationalism describes different aspects of the
nations.Nationalism or the nationalist sentiment is associated with
positive and negative consequences. In this study, lights shed on the
explanation of the contradiction or interaction between the ideology of
nationalism and Islamism? Despite strong background of Nationalism in
Iran, factors such as the Islamic Revolution, religious leadership Imam
Khomeini and emphasis on Islam and Islamism after the Islamic
Revolution emphasis on Islam and Islamism after the
Finally, it is assumed that despite contradictions between the two, a
positive, balanced version of nationalism is approved in Islam and Islamic
internationalism is in accordance with Islamic teachings.