چکیده:
تحولات فزاینده در ابعاد گوناگون جامعه و گسترش علوم و دانش بشری؛ نیاز به بازنگری و تغییر در برنامههای درسی را ضروری مینماید. این ضرورت بیش از پیش در نظام آموزش عالی احساس میشود. این پژوهش در پی آن است که ضرورت و امکان استفاده از برنامه درسی تلفیقی در نظام آموزش عالی بخصوص رشته علومتربیتی (مطالعه موردی: گرایش مدیریت آموزشی) را با استفاده از روش توصیفی– پیمایشی مورد بررسی قرار دهد. جامعه آماری انتخاب شده شامل استادان و دانشجویان مقطع کارشناسی گرایش مدیریت آموزشی دانشگاههای دولتی شهر تهران میباشد. یافتههای بدست آمده، با ضریب اطمینان 99% نشاندهنده نارضایتی استادان و دانشجویان گرایش مدیریت آموزشی از برنامه درسی فعلی از یکسو و حمایت ایشان از برنامه درسی تلفیقی، از سوی دیگر میباشد. در نهایت با استناد به یافتههای تحقیق چنین نتیجهگیری میشود که: عدم کارایی برنامه درسی کنونی در نظام آموزش عالی اثبات و ضرورت تغییر این برنامه درسی احساس شده و در نهایت امکان این تغییر و تحول در برنامه درسی و حرکت به سمت تلفیق وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"نیز به دلیل عدم وجود رابطه معنیدار بین محتوای دروس با زندگی و موقعیتهای خارج از محیط آموزشی، نیاز به برنامه درسی تلفیقی را محسوستر مینماید (احمدی،1380؛ مهرمحمدی، 1383)، زیرا به دانشجویان این امکان را میدهد که بین تجربههای آموزشی دانشگاه و محیط واقعی ارتباط برقرار نمایند تا در نهایت منجر به افزایش انگیزه یادگیری، رشد مهارتهای میان فردی، پرورش تفکر سطوح بالا و پژوهش محوری شود (کاسکی 1 ، 2002-2001).
میتوان از تحقیقات متعدد انجام شده در این زمینه چنین نتیجهگیری کرد که: مباحث مربوط به نظام آموزش عالی و نقاط قوت و ضعف آن؛ برنامه درسی موضوعمحوری و عدم کارایی آن در قرن حاضر؛ برنامه درسی تلفیقی و مزایا و به تبع، تقاضای رو به افزایش آن جهت گنجاندن به جای برنامه درسی فعلی؛ برنامه درسی گرایش مدیریت آموزشی و نیاز به روز کردن مطالب درسی در آن در کنار اهمیت شایان توجه این گرایش، مورد مطالعه و کنکاش قرار گرفته است.
ب) آمار استنباطی: سه فرضیه اول جهت پاسخگویی به سؤال اول و سه فرضیه دیگر جهت پاسخگویی به سؤال دوم و سوم پیشنهاد شده است و نتایج بدست آمده به شرح زیر میباشد: فرضیه شماره1- از نظر استادان و دانشجویان رشته مدیریت آموزشی، برنامه درسی موضوع محور در نظام آموزش عالی، دیگر پاسخگوی نیازهای جوانان نمیباشد.
میزان t بدست آمده در آزمون t تک گروهی، 2/6 با سطح معنیداری 00/0=sig و میزان اختلاف با نمرهی ملاک 34/2- است که نشان میدهد میانگین بدست آمده از نمرهی ملاک پایینتر است و این فرضیه با اطمینان 99/0<p مورد تأیید قرار میگیرد بدین معنی که از دیدگاه استادان و دانشجویان مدیریت آموزشی، برنامهی درسی موضوع محور باعث تقویت مهارتهای مدیریتی نمیشود."