چکیده:
درحقوق ایران، مرد میتواند با رعایت تشریفات مقرر در قانون، زن خود را طلاق دهد بدون اینکه نیاز به اثبات موجب یا موجبات خاصی باشد لیکن درخواست طلاق از طرف زن به راحتی پذیرفته نمیشود و زوجه درصورت اثبات موارد خاصی میتواند درخواست طلاق کند. ترک انفاق از سوی زوج، غیبت زوج به مدت طولانی، سوءرفتار یا سوءمعاشرت زوج، ارتکاب جرم توسط زوج و عسر وحرج زوجه ازجمله این موارد میباشد. گاهیاوقات، بااستفاده ازشروط ضمنعقدنکاح نیز میتوان درخواست طلاق را مطرح کرد. اثبات بعضی از این موارد(حتی درصورت وجود)، به آسانی امکانپذیر نیست و درنتیجه درخواست طلاق از سوی زوجه، پذیرفته نمیشود و این یکی از معضلاتیاست که برخی از بانوان جامعه با آن سروکار دارند. در این تحقیق، موجبات طلاق از طرف زوجه و نحوه اثبات آن در محکمه مورد بررسی قرار میگیرد. نمونههایی از آرای صادره از دادگاههای خانواده نیز ذکر میشود.
In the law of Iran، man can take divorce his husband with applying of foreseen formalities، without need for proving particular reason، but woman must prove particular causes for taking divorce. Abandonment of sustaining، absence of husband، committing of crime by husband are including these causes. The proving some of these causes in the cases is difficult and therefore taking divorce is impossible for women and this is one of problems for them.
In this article، reasons for divorce by wife and the ways of proving it are discussed، the examples of decisions of courts are stated.
خلاصه ماشینی:
"مطلب دیگری که درباره مصادیق عسر و حرج مذکور در ماده1130 قانون مدنی، قابل ذکر است، اینست که بسیاری از این موارد جزء شروط ضمن عقد نکاح نیز میباشد و در عقد نکاح دائم که به ثبت رسیده باشد، مرد ضمن عقد نکاح در بسیاری از این موارد به زن وکالت داده است که در صورت تحقق یکی از آن موارد، درخواست طلاق کند.
در پرونده دیگری در همین دادگاه به کلاسه87/2461 نیز، زوجه دادخواستی به خواسته طلاق به طرفیت شوهر خود تقدیم کرده و مدعی شده است که شوهرش به او تهمت ناروا زده و او را مورد ضرب و شتم قرار داده و سوء رفتار دارد و شهود را به دادگاه معرفی کرده که به ایراد تهمت ناروا از سوی زوج و ایراد ضرب و جرح شهادت دادهاند و دادگاه گواهی عدم امکان سازش به استناد عسر و حرج صادر نموده است.
در شرایط کنونی با توجه به اینکه از یک طرف، اثبات مواردی که عسر و حرج محسوب میشود، امری مشکل است و معیار مشخصی نیز برای احراز عسر و حرج وجود ندارد، از طرف دیگر، با توجه به لزوم گذشت حداقل 5 سال از غیبت شوهر برای صدورحکم طلاق به درخواست زوجه، عملا کمتر از مقررات قانون مدنی برای درخواست طلاق استفاده میشود و با توجه به شروط ضمن عقد نکاح که اغلب مصادیق عسر و حرج مذکور در قانون مدنی، جزء این شروط هم میباشد، در بیشتر موارد زوجه براساس شروط ضمن عقد نکاح درخواست طلاق مینماید و دادگاهها نیز براین اساس، گواهی عدم امکان سازش صادر مینمایند."