چکیده:
روند اوج یافتن نقش دانش» نوآوری و فناوریهای نوین در ایجاد مزیتهای راهبردی و اهمیت یافتن
ارزش منابع دانشی در اداره سازمانهای پیشرو موجب شده است تا مقوله مدیربت دانش در قلب خطوط
راهبردی سازمانها جای گیرد. در عین حال موضوعیت مدیریت دانش برای سازمانهای دفاعی به دلیل ماهیت
دانشی» فناورانه و نوآورانه جنگهای امروزی از اهمیت مضاعفی برخوردار است. از این رو مقاله حاضر در نظر
دارد تا ضمن پرداختن به چیستی و ابعاد کمتر شناخته شده مدیریت دانش, مولفههای کلیدی تاثیرگذار بر این
رشته نوظهور علمی را احصا نموده و در فرجام یافتههای خود» تاثیر حوزه جدید مدیریت دانش را بر نوآوری در
سازمانهای دفاعی به طور عام و نوآوریهای دفاعی به طور اخص ارائه نماید
خلاصه ماشینی:
از دیگر سو، با شتاب روز افزون تحولات و دگرگونیها در دنیای کنونی که عصر اطلاعات و ارتباطات است و به دلیل بیثباتی و تغییر پذیری و نیز غیرقابل پیش بینی بودن این تغییرات ، آنچه که کشورهای جهان به ویژه کشورهای در حال توسعه را در جهت افزایش بهره وری و پیشرفت و ترقی آنها مدد میرساند، همانا استفاده از فرصت ها در رقابت با سایر کشورهاست و این امر میسر نمی گردد مگر با درایت و خلاقیت مدیران و نیز تأثیر مدیران در پرورش خلاقیت کارکنان که با کمک یکدیگر در جهت رشد و بالندگی سازمان خود و نهایتا جامعه تلاش می کنند، افزایش نوآوری در سازمان ها میتواند به ارتقای کمیت و کیفیت خدمات ، کاهش هزینه ها، جلوگیری از اتلاف منابع ، کاهش بورو کراسی، افزایش رقابت ، افزایش کارایی و بهره وری، ایجاد انگیزش و رضایت شغلی در کارکنان منجر گردد.
(شرکت پردازش ، ١٣٨٥: ٣٥) یک تعریف ارائه شده برای مدیریت دانش در محیط های دفاعی عبارت است از: رویکردی راهبردی جهت دستیابی به اهداف راهبردی در عمل ؛ با استفاده از قدرت نفوذ دانش جمعی درون فرایندهای ایجاد، جمع آوری، سازمان دهی، به اشتراک گذاری و نیز انتقال دانش که نیازمند فرایندهای توانمند و قابل اطمینان در زمینه های کارکردی و محتوایی، فرایندهای تبدیل ، جهت ایجاد هماهنگی میان مراحل عملیاتی و همچنین سرمایه های فکری متمرکز، دقیق و با سلسله مراتب مناسب جهت فراخوانی و تولید دانش اس .