چکیده:
ایران و آلمان از دیرباز دارای روابط سیاسی و اقتصادی گسترده ای بودهاند. بعد از پیروزی انقلاب
اسلامی، مخالفت آلمان با ایران از شدت کمتری نسبت به دیگر کشورهای غربی برخوردار بود، اگرچه
روابط دو کشور همواره دوستانه بوده و ارتباطات در هم تنیده اقتصادی دو کشور، از قابلیت مناسبی برای
طرفین در زمینه افزایش همکار ی های دوجانبه حکایت کرده، با این حال، این رابطه در سال های گذشته
تحت تاثیر فشار دیگر کشورها با نشیب هایی نیز همراه بوده است. از سوی دیگر آلمان به دنبال تقویت
نقش خود در عرصه جهانی به ویژه از طریق اتحادیه اورپاست ودر صورت افزایش مناسبات سیاسی دو
کشور، آلمان قادر است از عضویت ایران در سازمانها و نهادهای بین المللی پشتیبانی نماید و در برابر از
طریق ایران اهداف سیاسی و اقتصادی خود را به گونهای مطلوبتر در خاورمیانه تعقیب کند. لذا پژوهش
حاضر، ضمن امکانسنجی فرصتهای سیاسی- اقتصادی متقابل، اختلافات، موانع سیاسی حاکم و
منافع مشترک میان دو کشور را مورد واکاوی قرار می دهد.
Iran and Germany have had vast political and economic relations since a
long time ago. After the victory of Islamic Revolution, the Germany’s
disagreement toward Iran has been lesser than other western countries.
However, the relations between two countries have been always friendly and
their entangled economic relations created suitable conditions in favour of
increasing mutual cooperations between them. On the other hand, Germany
pursues to strengthen her role in international arena, especially within
European Union and in case of increasing political relations between two
countries, she will be able to support Iran’s participation in international
organizations and institutions and equally will also be able to follow her goals
in the Middle East through Iran. Therefore, this research, besides of measuring
possibilities of mutual political and economic opportunities, tens to analyses
disagreements and obstacles dominant in the way of common interests between
two countries.
خلاصه ماشینی:
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ، مخالفت آلمان با ایران از شدت کمتری نسبت به دیگر کشورهای غربی برخوردار بود، اگرچه روابط دو کشور همواره دوستانه بوده و ارتباطات در هم تنیده اقتصادی دو کشور، از قابلیت مناسبی برای طرفین در زمینه افزایش همکاری های دوجانبه حکایت کرده ، با این حال ، این رابطه در سال های گذشته تحت تاثیر فشار دیگر کشورها با نشیب هایی نیز همراه بوده است .
اگرچه آلمان نقشی کلیدی در توسعه روابـط میـان ایـران و اتحادیه اروپا دارد، لیکن عوامل بازدارنده ای همچون اوج گیری تنش میان ایران و کشورهای غربـی ، بـه ویژه آمریکا و انگلستان ، در خصوص موضوعاتی همچون فعالیت های هسته ای ایران می تواند تلاش های آلمان را در این زمینه کم فروغ و حتی بی اثر نماید؛ اما در عین حال ، در شرایط کنونی و با روی کار آمدن دولت جدید در ایران ، و پیگیری سیاست مسالمت جویانه درعرصۀ خارجی با دولت های غربی و مهمتر از آن توافق ژنو در خصوص پرونده هسته ای ایران با گـروه ١+٥ و از جملـه آلمـان در مـاه نـوامبر ٢٠١٣، امکان بهبود روابط را میسر جلوه می دهد.
در سال های اخیر اما، واشنگتن ، پیوسته از کشورهای جهان خواسته است به عنوان روشی برای فشار بر ایران با هدف توقف برنامه هسته ای این کشور روابط تجاری خود را با تهران قطع کننـد امـا بـه رغـم توافقات سیاسی با امریکا، سیاستمداران برجسته و صاحبان صنایع آلمان به طور پیوسته از روابط تجاری با جمهوری اسلامی حمایت کرده اند.