چکیده:
سابقه و هدف: با توجه به شیوع عفونت مایکوباکتریایی و طولانی بودن روشهای معمول تشخیص بیماری سل و عدم گزارش تجربهای از PCR در بلوکهای پارافینی در کشور و به منظور تعیین قدرت PCR در تشخیص مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در بلوکهای پارافینی بافتهای فیکس شده در فرمالین، این تحقیق در سال 1378 در مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماریهای ریوی انجام شده است.
مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی از نوع تشخیصی دوسوکور روی 71 بیوپسی برونش،TBLB و بیوپسی پلور به قط متوسط 0.3 سانتی متر، فیکس شده در فرمالین و بلوک شده در پارافین انجام شده است. ابتدا برشهای نازک از بلوکهای پارافینی تهیه و سپس DNA به روش استاندارد استخراج و PCR با پروتوکل استاندارد و با استفاده از دو پرایمر IS6110, 38KD انجام گرفت. میزان حساسیت، اختصاصیت و ارزش پیشگویی مثبت و منفی تعیین گردید.
یافته ها: گروه اول شامل 29 مورد بیوپسی بیمارانی که سل آنها از طریق جواب کشت مثبت خلط،BAL یا مایع پلور تشخیص داده شده بود. گروه دوم شامل 14 مورد بیوپسی بیمارانی که سل آنها از طریق جواب مثبت به درمان ثابت شده بود. گروه کنترل شامل 28 مورد بیوپسی در بیمارانی که به دلیلی غیر از بیماری سل ازآنها بیوپسی به عمل آمده و جواب بیوپسی آنها بدخیمی گزارش شده است.
در مجموع از 43 مورد بیوپسی برونش،TBLB و یا بیوپسی پلور در بیماران سلی که تشخیص سل آنها بر اساس کشت مثبت یا پاسخ به درمان ضد سلی بوده است، 33 مورد جواب مثبت با پرایمر(PCR II) IS 6110 و 34 مورد جواب مثبت با پرایمر (PCR I) 38KD به دست آمد. 10 مورد جواب منفی با PCR II و 9 مورد جواب منفی با PCR I حاصل شد. از 28 مورد کنترل منفی،3 مورد مثبت کاذب به دست آمد.
نتیجه گیری و توصیه ها: مطالعه فوق نشان داد که انجام PCR بر روی بلوک پارافینی دارای حساسیت 76 تا 79% و اختصاصیت 89تا 92.8% بر حسب نوع پرایمر می باشد. ارزش پیشگویی مثبت PCR روی بلوک پارافینی 91تا 94% و ارزش پیشگویی منفی 72 تا 73% می باشد.