چکیده:
اهداف: پدیده پیری حاصل تجمع تغییرات مضر گوناگون در سلولها و بافتهاست که با بالارفتن سن، خطر ابتلا به بیماری و مرگ را افزایش میدهد. تخریبهای اکسایشی برگشتناپذیر و پیشرونده که توسط "گونههای واکنشدهنده اکسیژن" ایجاد میشوند در فرآیند پیری اثرگذار هستند. این مطالعه با اندازهگیری میزان شاخصهای استرس اکسایشی در مصدومان ریوی شدید به بررسی ارتباط سن با این شاخصها، 15 تا 20سال بعد از مواجهه پرداخت.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در 289 جانباز شیمیایی دارای ضایعه شدید ریوی و 66 فرد عادی همسان در سال 1387 انجام شد. نمونهگیری خون در حالت ناشتا به عمل آمد. محتوای کربونیل و آنتیاکسیدان تام سرم به روش الایزا، پراکسیداسیون لیپیدی با روش واکنش تیوباربیتوریکاسید و غلظت پراکسید تام نمونههای پلاسمایی با روش FOX2 تعیین شد. تفاوت بین گروهها با استفاده از آزمونهای آماری Tاستودنت بهکمک نرمافزار SPSS 18 سنجش شد.
یافتهها: اختلاف معنیداری در میزان پروتئین کربونیل و شاخص استرس اکسایشی (نسبت آنتیاکسیدان تام به پراکسید تام) بین دو گروه بیمار و کنترل مشاهده نشد، درحالیکه میزان پراکسید تام گروه بیمار، بهطور معنیداری (001/ 0>p) کمتر از گروه کنترل بود. هیچ همبستگی معنیداری بین سن و شاخصهای استرس اکسایشی در هر دو گروه مشاهده نشد (05/ 0 <p ).
نتیجهگیری: بهمنظور حذف و کنترل پاسخ ایجادشده به گاز خردل در بدن مصدومان شیمیایی، آنتیاکسیدان تام افزایش و پراکسید تام کاهش مییابد و شاخص استرس اکسایشی بدون تغییر باقی میماند.
Aims: Aging is the result of accumulation of different detrimental changes in cells and tissues that increase the risk of disease and death with aging. Irreversible and progressive oxidative hindrance caused by “reactive oxygen species” is effective in aging. This study examined the association of age with oxidative stress indices in patients with severe pulmonary lesions by measuring the levels of these indices، 15-20 years after exposure. Materials & Methods: This cross-sectional study was done on 289 veterans with severe pulmonary lesions and 66 identical normal subjects in 2008. Blood samples were taken in the fasting state. ELISA method was used for measuring carbonyl protein and serum total antioxidant، Thiobarbituric Acid reaction for lipid peroxidation and FOX2 for total peroxide concentration of plasma samples. Differences between groups were measured by Student-T and test using SPSS 18 software. Findings: No significant differences were observed in levels of Carbonyl protein and oxidative stress index (the ratio of total antioxidant to total peroxide) between two patient and control groups، while total peroxide level of patient group was significantly (p 0.05). Conclusion: In order to eliminate and control the response to mustard gas in bodies of chemical injured people، total antioxidant increases and total peroxide decreases and oxidative stress index remains unchanged.