چکیده:
واژه «پلورال» (plural) به معنای کثرت و تعدّد، و واژه «پلورالیسم» (pluralism) به معنای کثرتگرایی یا گرایش به کثرت به کار میرود. پلورالیسم دارای انواعی از قبیل معرفتی، دینی، اخلاقی، نجات، فرهنگی و سیاسی است. از بین این انواع، موضوع این نوشتار «پلورالیسم نجات» است. در این بحث، مسئله آن است که آیا سعادت و نجات اخروی و بهرهمندی انسانها از مواهب آن و ورود به بهشت، ویژه پیروان دین خاصی است یا پیروان ادیان متفاوت، از سعادت و نجات اخروی بهرهمندند؟ قایلان به پلورالیسم نجات، از عقیده دوم، که همان نجات پیروان ادیان متعدد و متکثّر است، دفاع میکنند.
خلاصه ماشینی:
"حال چنانچه هریک از این ادیان و مذاهب تنها پیروان خود را اهل نجات بدانند و غیر خود را یکسره اهل هلاکت و آتش، چه حادثهای رخ خواهد داد؟ بنابراین، همه این نحلهها و ملل مذهبی و دستکم، ادیان توحیدی باید به سؤالاتی از این دست پاسخ دهند: ـ با توجه به هلاکت و شقاوت بیشتر انسانها، آیا حکمت خداوند در خلقت انسان، اراده خداوند در هدایت انسانها، هدف از ارسال رسولان و بعثت انبیا و در یک کلام، فلسفه آفرینش به هدف خود اصابت خواهد کرد یا نه؟ ـ اگر آفرینش جمادات و نباتات و حیوانات با عرض و طول وسیع آن، مقدمه کمال انسانی است، که اکثریت آنها در نهایت به هدف خود نمیرسند و در اثر ضلالت، به هلاکت و دوزخ درخواهند افتاد، آیا خلقت موجودات، به ویژه نوع انسانی، توجیه فلسفی و کلامی خواهد یافت یا خیر؟ فارغ از نتایج فلسفی و کلامی موضوع، از نظر اجتماعی نیز این بحث نتایج فراوانی درپی خواهد داشت.
در رویکرد عقلی، این موضوع قابل بحث است که در نگاهی کلی و بدون تعیین مصادیق جزئی، وضعیت انسانها در قیامت چگونه است، آیا بیشتر انسانها اهل شقاوتند یا سعادت و نجات؟ اما در رویکرد نقلی، با استفاده از آیات و روایات و نظریات مفسران و متکلمان مسلمان، وضعیت گروههای متفاوت انسانها مانند مؤمنان، کافران، اطفال و مستضعفان مورد بررسی قرار میگیرد."