چکیده:
یکی از خاندانهای محتشم آذربایجان در دورۀ مغولی و ایلخانی «جماعت ملکان» تبریز است. افراد این خاندان در تبریز و نواحی آن حاکمیت داشتند و در نزد خانان مغول، از جمله هولاکوخان (حک 651 – 663)، مقرب و معزز بودند. چندی از شخصیتهای آن، همچون ملک محمود، امیرمجدالدین محمد و ابوالمجد تبریزی، شاعر و عالم بودند و اشعار و آثاری از آنها در دست است. اطلاعات مختصر و پراکندهای از این خاندان در منابع ادبی و تاریخی موجود است و با هم پیوستن این اطلاعات میتوان به شناخت چندی از افراد این خاندان دست یافت.
خلاصه ماشینی:
مجدالدین ابوالمظفر عبدالمجید: اطلاعاتی درباره ایـن شخصـیت در مجمـع الآداب درج شده ، و ابن فوطی (٦٤٥-٧٢٣ ق ) که او را بـه سـال ٦٥٧ ق در تبریـز دیـده ، فرزنـد «محمد تبریزی» معرفی کرده ، در حالی که در نسب نامۀ جماعـت ملکـان ، ابـن عزالـدین مظفر شناخته شده ، و ظاهرا این عزالدین ، محمد نام داشته است .
این شخصیت ، برادر جلال الدین مظفر و عموی ملک مسعود تبریـزی (پـدر کاتـب سفینۀ تبریز) است که متأسفانه نام او دانسته نیست ، اما فرزند او مجدالدین محمـد امیـر و شاعر بوده است (← مجدالدین امیر محمد).