خلاصه ماشینی:
"جهتگیری این متن تا حد زیادی متوجه دانشجویان زیباییشناسی فلسفی است و بسیاری از معضلات،معماهای ذهنی هستند،نه مشکلات واقعیای که ممکن است هنرپیشهها با آن مواجه شوند؛پرسشهایی مانند اینکه آیا از بین بردن تمام نسخههای ناتور دشت (Catcher in the Rye) واقعا آن را از میان خواهد برداشت یا نه؟آیا اشیای نقابمانندی که روی سیارهء مریخ وجود دارد و مارسکز7نام گرفته را میتوان آثار هنری محسوب کرد؟چنین پرسشهایی ارتباط آن را با کسانی که زندگی و امرار معاششان منوط به هنر است، قطع نمیکند (Battin 1989,26.
آیا دراینحالت،شما باید از نویسندهء نقش بخواهید که این نقش را اصلاح کند یا نه؟ هنگامی که در بدو امر،از کلاس خواسته میشود که این وضعیت را بهطور کلی مورد بحث قرار دهد،معمولا موضوعات بسیاری به گونهای مطرح میشوند که به سرگردانی منجر میشود؛ (به تصویرصفحه مراجعه شود) وادار کردن دانشجویان به تفکیک موضوعات زیباییشناختی از سایر موضوعات مربوطه-مانند موضوع کاربردی آرامش بخشیدن به خود شرکتکنندگان،موضوع ادامه دادن اجرای نقش به هر طریق ممکن و موضوع درک تعدد موضوعات زیباییشناختی مطرح شده-ارزش تحلیلهای دقیق را نشان داده و مبنایی به دست میدهد برای روشن کردن اینکه چگونه بحثهای ما غالبا دچار سردرگمی میشوند و نتیجهء معکوس میدهند.
آیا شما خود را از کار کنار میکشید؟ پیشتر واکنش اولیهء من این بود که این معضل را کنار میگذاشتم؛البته از این جهت که ارتباط اندکی با زیباییشناسی دارد و صرفا موضوعی است مرتبط با اخلاقیات شخصی بازیگر؛اما بیشتر دانشجویان میگویند،اگر احساس کنند که برهنه شدن در صحنه،از حیث هنری کاری موجه باشد چنین خواهند کرد."