چکیده:
شادروان علیاصغر خان حکمت شیرازی پس از بنای آرامگاه حافظ در شیراز، در پی آن بود که آرامگاه سعدی را نیز بازسازی
کند و سرانجام توانست با همکاری آندره گدار فرانسوی، نقشه آرامگاه را تهیه کرده و در روز هفتم فروردین 1327 کلنگ بنای آن را به
زمین بزند و این بنا در تاریخ یازده اردیبهشت 1331 به پایان رسید. وی در همین ایام ساخت مجسمه سعدی را نیز پیگیری نمود. این
مجسمه هم توسط استاد ابوالحسن صدیقی و بر اساس عکسی از سعدی که به تأیید انجمن آثار ملی رسیده بود، ساخته و در دروازه
اصفهان ـ شیراز نصب شد. پردهبرداری از آن در روز یازده اردیبهشت 1332 انجام گرفت و در آن مراسم حکمت به سخنرانی پرداخت.
خلاصه ماشینی:
"یکی از این کتیبهها که تا سال 1341 وجود داشت و روبروی در ورودی آرامگاه قرار گرفته بود، کتیبهای بود که شادروان علی اصغر حکمت آن را نوشته و چگونگی ساختمان و بنای آرامگاه را گزارش کرده بود: «چنین گوید خاک راه درویشان و بنده درگاه ایشان، علی اصغر حکمت شیرازی که چون مزار کثیر الانوار ابو عبدالله مشرفالدین مصلح سعدی شیرازی، قدس سره العزیز که سلطان عادل کریم خان زند تعمیر فرموده بود، از حوادث روزگار و طوارق لیل و نهار، خرابی بسیار یافت و عمارت آن رو به ویرانی نهاد، در این ایام جمعی از هواخواهان ادب و دوستداران فرهنگ که این بنده کمترین ایشان است، انجمنی به نام آثار ملی برپا ساخته و بر آن شدند که بنایی رفیع، نه در خور شأن منیع اشعر شعرای ایران و سرحلقه گویندگان پارسی زبان، بلکه فراخور وسع خود در سر مرقد او بسازند تا زیارتگاه اهل ذوق و عرفان و قبله صاحبان دل و جان باشد، از این رو بر این کار بزرگ که به نسبت مقام بلند استاد ارجمند، خدمتی بس خرد و ناچیز است، عزیمت نمودند و از روح پرفتوح شیخ اجل همت خواستند و با بذل اموال و انفس، بحمدالله، بر این نیت خیر، توفیق یافتند..."