خلاصه ماشینی:
"ابتدا بهتر است کل آیه 46 سوره ابراهیم را عینا و بدون ترجمه نقل و سپس موضع و محل نزاع و بحث را تحریر و تنقیح کنیم، و چنان که خود استاد توصیه فرمودهاند به آرای بزرگان ـ اعم از قرائت شناس، نحوی، مفسر و مترجم ـ مراجعه نماییم و البته اگر نادرستی برداشت ایشان را ثابت نکردیم، این حق و شاید هم تکلیف علمی و اخلاقی ایشان است که برای پرهیز از گمرهسازی و گمرهمانی (اغراء به جهل) که ممکن است بنده و همفکران و همرایانم گرفتار آن باشیم، در شماره (ها) ی بعدی همین نشریه پاسخ مرا که نقد نقد خواهد بود مرحمتا بیاورند، زیرا آنچه مطلوب انسان حقیقت دوست و علم گراست، تحری حقیقت است؛ دیگر فرقی ندارد که چه کسی از روی حقیقت غبار بزداید یا پرده برافکند.
2. نکته آخر این که ایشان با عدول روش ـ شناختی، به قول ابن مسعود که مخالف مصحف رسمی جهان اسلام و قرائت مقبول فریقین است، به عنوان قرینه استناد میکنند، حال آن که ما قرائت وجیه و پذیرفتنی حضرت مولی الموحدین علی بن ابیطالب علیهماالسلام و چند تن دیگر از کبار صحابه و قرآن شناسان و کاتبان و حافظان وحی و صاحبان مصحف را که به جای «کان»، «کاد» خواندهاند، به عنوان قرینه برای اثبات پذیرفتنیتر بودن قول خود نمیگیریم، زیرا روشن است که قبول قرائتهای دیگر در ترجمه تالی فاسد دارد."