چکیده:
مقاله حاضر مروری دارد بر خصوصیت انقلابها و از جمله انقلاب اسلامی ایران.
این مقاله در پی آن است تا گوشهای از استعمار و استثمار کشورهای ضعیف (جهان سوم) توسط ابرقدرتها، و نیز
زورگوییهای آنها را به تصویر کشد: بنابراین هدف، تمهیدی نظری بر تحلیل موقعیت جهانی ایران ـ چه قبل از انقلاب
(زمان امپراتوریهای بزرگ تاریخ) و چه پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ـ است.
سپس نویسنده به مسائل ایران طی دو قرن؛ از تسلط مسلمانان تا حمله مغولان، طی سه قرن دوره مغولی، و یا ایران
از صفویه تا انقلاب میپردازد و دوران پس از انقلاب و تأثیر انقلاب اسلامی را در سیستم بینالملل بررسی مینماید.
مؤلف با توجه به موقعیت استراتژیک ایران در یکی از مهمترین مناطق جهان یعنی خاورمیانه، خطراتی که همواره این
کشور را تهدید نموده است، برمیشمارد. وی سعی دارد تا توطئههای قدرتهای بزرگ را بر علیه ایران شرح و بسط
دهد و در این راستا، به تماس کشورهای تحت استعمار (چه مستقیم و چه غیرمستقیم) اشاره دارد.
مؤلف در بخشی از مقاله از خصوصیات و موقعیت دیپلماسی ایران که جهان سخن میگوید و
در پایان نیز گزارش مفصلی از تحولات روابط
بینالملل و به خصوص توطئهای آمریکا و انگلیس، علیه ایران ارائه میکند و در آن به
تصرف آمریکا و موضعگیریهای امام خمینی(ره)، تجاوز به خاک ایران و صدور
قطعنامههای مختلف بین ایران و ابرقدرتها، به خصوص آمریکا، میپردازد.
نویسنده، مقاله را با طرح جنگ ایران و عراق و نیز حمایت قدرتها از عراق و موضعگیریهای مجمع عمومی و
سازمان ملل به پایان میبرد و سرانجام با اشاره بر حمله عراق به کویت بر آن است که امنیت منطقه خلیج فارس، در
گرو امنیت تمامی کشورهای منطقه است.
خلاصه ماشینی:
"همچنین اعزام نیروهای ناظر سازمان مللدر تاریخ بیست و یکم تیر ماه 1361، که برای اولین بار، سازمان ملل به عقب نشینی اشاره میکند، زیرا دیگر ایران در داخل خاک عراق است، نه عراق در خاک ایران؛ ـ عملیات رمضان در منطقه شلمچه عراق در بیست و سوم تیر ماه 1361، که به نتیجهای نرسید ـ قطعنامه 522 شورای امنیت و تکرار در خواستهای قبلی، به فاصله یکماه و نیم بعد؛ شهریور 61؛ ـ عملیات محرم؛ در منطقه فکه که 85 کیلومتر از عراق در تاریخ دهم آبان 1361 تصرف شد؛ ـ بیانیه رئیس شورای امنیت و تکرار در خواستهای قبلی در دوم اسفند 1361؛ اولین حملات موشکی عراق به شهرهای مسکونی ایران از جمله در دزفول فروردین ماه 1362 (آوریل83)؛ هشدار ایران به سازمان ملل، قبل از حملات هوایی عراق به شهرهای پیرانشهر، گیلانغرب، بانه، مریوان، اندیمشک در هیجدهم اردیبهشت 1362؛ گزارش هیأت اعزامی سازمان ملل از تخریب هویزه، خرمشهر، قصر شیرین، به میزان نود تا صد در صد و دیگر، شهرها توسط نیروهای مکانیزه عراق، طی اشغال آنهادر پنجم خردادماه 1362؛ هشدار مجدد ایران به سازمان ملل، در مورد حمله هوایی عراق به شهرها در بیستم مرداد1362؛ عملیات والفجر 4، در منطقه بانه و مریوان و تصرف ارتفاعاتی که رابطه گروههای چریکی کردستان ایران را با عراق قطع میکرد (27/7/62)؛ ـ آغاز مقابله به مثل ایران، پس از 3 سال حمله عراق به کشتیها (29) و آغاز جنگ نفتکشها (مارس 84)؛ ـ انزوای ایران در اوپک و پایین آوردن قیمت نفت از 36 دلار به 28 دلار علیرغم مخالفت ایران؛ ـ طرح ایران در اخراج اسرائیل از سازمان ملل در مجمع عمومی موفق نشد و سالهای بعد نیز این قضیه تکرار شد؛ ـ اعلان ژاپن در اقدام میانجیگری بین ایران و عراق و سفر وزیر خارجه ژاپن به تهران به همین منظور با مخالفت ایران رو به رو شده و هدف سفر رسما عوض شد؛ ـ عملیات خیبر تصرف جزایر نفتی مجنون (3/12/63)؛ ـ عملیات بدر و پیشروی در منطقه مجنون و رسیدن به رود دجله، اما عقبنشینی دوباره به مجنون به دلیل استفاده شدید و گسترده از انواع سلاح شیمیایی توسط عراق (20/12/63)؛ ـ آغاز توقیف کشتی کشورهای متحد عراق یا حمله موشکی ایران به اسکلههای جنوب خلیج فارس ـ سخنان مهم دبیرکل سازمان ملل در نقد سیستم بینالمللی، به دلیل برخورد ناعادلانه با ایران (4/2/64 ـ مارس 84)؛ ـ شورای امنیت بدون ذکر نام عراق کاربرد سلاح شیمیایی علیه سربازان ایران را محکوم کرد."