خلاصه ماشینی:
"ایشان سلسلهمراتبی به شکل(4)زیر را مطرح کردند: (4)*لبی،*قدامی1<<*حلقی *Lab,*Dor>>*Cor>>*Phar البته،لمباردی در اثر دیگری(2002،ص 5)این گفته خود را به این شکل تصحیح میکند که واجهای حلقی واقعی(یعنی/؟/و/؟/نشاندارتر از واجهای چاکناییاند، بنابراین باید بین واجهای حلقی با مشخصه[+چاکنایی]و[-چاکنایی]تمایز قائل شویم و این سلسلهمراتب باید در اصل به شکل(6)زیر باشد: (6)*لبی،*قدامی<<*تیغهای<<*[-چاکنایی]<<*[+چاکنایی] در مورد تکرار پژواکی پیشوندی در زبان فارسی نیز به نظر میرسد همخوانی که در جزء مکرر جایگزین همخوان آغازی کلمه پایه میشود،به لحاظ جایگاه تولید بینشانتر از همخوان آغازی پایه است.
همانندی پایه-جزء مکرر IO-Faithfulness>>Well-formedness>>BR-Identity لذا میتوانیم برای تحلیل واژههای مکرر پژواکی پیشوندی در زبان فارسی،در چارچوب بهینگی مرتبهبندی(8)زیر را برای محدودیتهای تناظر(همانندی)و سلسلهمراتب نشانداری جایگاهی در نظر بگیریم: (8)همانندی درونداد-برونداد(جایگاه تولید)<<*لبی،قدامی<<*تیغهای<< *چاکنایی<<همانندی پایه-جزء مکرر(جایگاه تولید) اما نکته دیگری که در جزء مکرر تمامی واژههای دیگر این گروه مهم است آن است که آغازه جزء مکرر در آنها از پایینترین درجه رسائی برخوردار است.
مرتبهبندی محدودیتهای بیشینگی و نشانداری در ساخت واژه چیزمیز در زبان فارسی MAX I-O>>*Cor>>*Lab>>MAX B-R,DEP B-R همانطور که در تابلوی(2)میبینیم،گزینه b (تکرار کامل ناافزوده)با وجود آنکه تعداد تخطیاش از محدودیتهای تناظر و نشانداری در مجموع کمتر است،به دلیل تخطی مهلک از محدودیت بیشینگی درونداد-برونداد و نیز تخطی بیشتر از محدودیت «*تیغهای»،که در این مرتبهبندی در جایگاه بالاتری قرار دارند،به عنوان گزینه بهینه پذیرفته نشده است،گزینه a با ارضای محدودیت«بیشینگی»و نداشتن تخطی مهلک از هیچ یک از محدودیتها به عنوان گزینه بهینه پذیرفته شده است.
در تکرار کامل پژواکی پسوندی(تغییر همخوان آغازی)شاهد ثابتافزایی صرفی هستیم؛وندی(تنها به شکل یک واج)به جزء مکرر افزوده میشود که از محدودیتهای جهانی نشانداری در فراگیری زبان کودک تبعیت میکند و در مجموع جزء مکرر به مراتب بینشانتر از کلمه پایه است."