چکیده:
در دهه های اخیر ادبیات سیاسی دستخوش قبض و بسط های زیاد گشته است که به همین فراخور ما شاهد رواج واژه های جدیدی هستیم که درک آنها مستلزم یک تبار شناسی، ترمینولوژی و معرفت شناسی است. یکی از این واژه های کاربردی قدرت نرم می باشد. قدرت نرم اگر چه از بعد پراگماتیستی دارای سابقه طولانی است اما از بعد مفهومی و آکادمیک پدیده ای نوین محسوب می شود. در عرصه محیط و روابط بین الملل، دول و بازیگران سیاسی از اعصار گذشته تاکنون از گونه های مختلفی از قدرت بهره گرفته اند. قدرت سخت در بدو امر مورد بهره برداری قرار گرفت و پس از مدتی به علت بار سنگین هزینه، تلفات جانی، نامعلوم بودن نتیجه کاربرد قدرت و کاهش مشروعیت و محبوبیت استفاده کننده از قدرت سخت، سعی برآورد تا از مرحله سخت افزاری عبور کرده و برای پیشبرد اهداف از قدرت نرم و نرم افزار استفاده کنند. قدرت نرم امری چند بعدی، پیچیده و ماهیتی پلاستیک گونه و انضمامی دارد. قدرت جدید از ابزاری چون رسانه ها، مطبوعات، سایبر، نبرد اطلاعات و عملیات روانی و فریب استراتژیک بهره می گیرد که هر یک از ابزارها خود از پیچیدگی هایی برخوردار هستند. به همین دلیل در این نوشتار بعد از پرداختن به قدرت نرم در ابعاد تئوریک (ترمینولوژی و معرفت شناسی)، به طور موردی، عملیات یا جنگ روانی را بررسی می کنیم.
In the recent decades، political literature has had its own ups and downs phases. Due to these developments، we have witnessed the flourishing of new terms understanding of which requires the knowledge of anthropology، terminology and epistemology. One of these terms that has had much use in the realm of international relations is “soft power”. Although soft power، from the point of pragmatism، has a long history، however academically and conceptually it is a new phenomenon. In the realm of international relations and international community، nations have used various forms of power to achieve their goals. Even though hard power was the first mean used by nations to achieve their goals، however، by the passage of time، due to its heavy cost، casualties، unclear outcome and declining popularity and legitimacy، soft power is gradually becoming preferably the first means employed by nations to pursue their goals in the international community. Soft power is a multidimensional and complicated matter which suffers from its own plastic and junction nature. These features make soft power a time consuming job which requires new ways and means. Soft power involves channels such as media، press، and internet، war of information and psychological warfare which each of them has its own complexity. Due to these complexities، after trying to present a critical analysis of soft power with respect to various speculative dimensions such as terminology and epistemology، then arguments on psychological warfare are presented.
خلاصه ماشینی:
برخی این زوال و فنا را در سیاست گذاری داخلی، خود مختاری، شکل محکومیت و مشروعیت داخلی، سیاست خارجی و محیط بین المللی مشاهده کرده اند که مجموعه حاکمیت مطلقه ملی به معنای قدیمی و کلاسیک آن به نحو فزاینده به مفهومی ناممکن و منسوخ تبدیل گشته است و دولت های ملی دیگر نخواهد توانست به راحتی بر خلاف مسیر تحولات سیاسی و فرهنگی جهان ، خودسرانه تصمیم گیری کنند و از هر ابزاری برای دست یابی به اهداف خویش بهره گیرند (نش ، ١٣٨٨: ١٤-١٢) و حصول نتیجه در فرآیند نوینی از قدرت پدیدار میشود.
قدرت مفهومی است که در علوم طبیعی، کلامی، فلسفی و انسانی مورد توجه قرار گرفته است ، ولی در علوم اجتماعی و سیاسی اهمیت ویژه ای یافته است و این اندیشمندان از زاویه ای ١- Power 142 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ فصلنامه مطالعات سیاسی؛ سال سوم ، شماره ١٢، تابستان ١٣٩٠ خاص به قدرت نگریسته اند.
١- Media ٢- Cyber ٣- Psychological Operations and Strategic Deception ٤- Information War (IW) ٥- Collective Satisfaction ٦- International Broad Casting ٧- Parasites ٨- Televisions ٩- Satellite Televisions ١٠- Satellites ١١- New Agencies 154 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ فصلنامه مطالعات سیاسی؛ سال سوم ، شماره ١٢، تابستان ١٣٩٠ جنگ رسانه ای١، تنها جنگی است که حتی در شرایط صلح نیز بین کشورها به صورت غیررسمی ادامه دارد و هر کشوری از حداکثر توان خود برای پیشبرد اهداف سیاسی خویش با استفاده از رسانه ها، بهره گیری میکند.