چکیده:
هدف از این تحقیق بررسی تاثیر چهار هفته تمرین پلیومتریک بر غلظت سرمی فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز BDNF))، دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی بود. در این مطالعه نیمه تجربی14دانشجوی پسر رشته تربیتبدنی که از سلامت کامل جسمانی برخوردار بودند به طور تصادفی به دو گروه تمرین پلیومتریک ( سن 34/1±14/22، قد 89/3 ± 14/172، وزن 77/8 ± 42/63 و شاخص توده بدنی77/2 ± 42/21) و کنترل ( سن 54/2 ± 85/23، قد 11/7 ± 57/178، وزن 53/4± 71/71 و شاخص توده بدنی90/1±60/22) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین به مدت 4 هفته تمرینات پلیومتریک شامل (جست سرعتی، جست قدرتی، پرش قیچی، پرش زانو بالا، لی لی از پهلو، لیلی مورب و پرش روی جعبه) را انجام دادند. خونگیری از افراد پیش و پس از برنامه تمرینات به منظور اندازه گیری فاکتور نروترفیک مشتق از مغز در حالت ناشتا به عمل آمد. سطوح BDNF با استفاده از کیت آزمایشگاهی و روش الایزا اندازه گیری شد. همچنین از دستگاه ارگوجامپ برای اندازه گیری پرش عمودی استفاده شد. از آزمون t همبسته برای بررسی تفاوت های درون گروهی استفاده شد و سطح معناداری 05/0P< در نظر گرفته شد. سطوح سرمیBDNF پس از 4 هفته تمرین پلیومتریک تغییر معناداری نشان نداد (812/0=P). اما پرش عمودی تغییر معناداری پیدا کرد (007/0=P). به نظر می رسد شدت و مدت تمرینات در حدی نبوده است که بتواند سطوح سرمی BDNF را تغییر دهد.
خلاصه ماشینی:
"سطوح فعالیت بدنی همچون هزینه انرژی کل، هزینه Brain derived nerotrophic factor Nofuji, et al انرژی وابسته به حرکت و تعداد گامزدن در تمرین کردهها به طور معناداری نسبت به افراد بیتحرک بالاتر بود.
مقادیر پرش عمودی گروههای کنترل و تمرین پلیومتریک پیش و پس از دوره * تفاوت معنیدار با گروه کنترل (05/0P<) بحث ونتیجه گیری هدف از این تحقیق بررسی تاثیر چهار هفته تمرین منظم پلیومتریک بر غلظت سرمی فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز دانشجویان مرد رشته تربیت بدنی بود.
در پایان نشان داده شد که تمرینات مقاومتی حاد موجب افزایش موقتی BDNF گردش خون می شود و اجرای تمرینات منظم مقاومتی این Schiffer et al Goekint et al Correia et al Yarrow et al پاسخ را تقویت میکند، اما تأثیری بر سطوح استراحتی BDNF ندارد.
از آنجایی که برخی از گزارشات با استفاده از آزمودنی های انسانی سالم پیشنهاد کرده اند که بزرگی پاسخ های گردش خون به ورزش بستگی به اندازه جرم عضلات فعال دارد (13)، این برنامه شامل حرکات پرش، جست، و لی لی بود که با گروه های عضلات بزرگ اندام تحتانی بدن به اجرا در آمد.
در نتیجه بخش اعظم مقادیر BDNF گردش خون سهم مغز است (13)، بنابراین به نظر میرسد در ورزشهای مقاومتی که فشارهای عضلانی زیادی اعمال میشود اما میزان اکسیژن مصرفی در مقایسه با تمرینات هوازی و استقامتی پایینتر است، میتوان انتظار داشت تولید BDNF توسط واحدهای حرکتی ،که در این نوع تمرینات با وسعت بیشتری فراخوانده میشوند، در بستر عضلانی بالاتر باشد."