چکیده:
رفتار انتخاباتی مولفهای دوبعدی ناظر بر گرایش، مشارکت و تعاملات میان آن دو است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه سطح دینداری با رفتار انتخاباتی در بین شهروندان اصفهانی صورت گرفته است. چارچوب نظری پژوهش بنا به تناسب موضوع، نظریههای ماکس وبر، آلکسی دو توکویل و مکاتب مربوط به این حوزه بررسی شد. روش تحقیق در این پژوهش، روش کتابخانهای و پیمایشی است و برای گردآوری اطلاعات میدانی از ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان بالای 18 سال مناطق چهاردهگانه شهر اصفهان در سال 1391 است که تعداد 384 نفر از طریق فرمول تعیین حجم نمونه کوکران و در نهایت، به روش نمونهگیری سهمیهای انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها نیز از آزمونهای آماری شاخصهای پراکندگی مرکزی، t-test، تحلیل واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی چندگانه استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که بیشترین مقدار تاثیرگذار، بعد اعتقادی دینداری با بعد میزان مشارکت رفتار انتخاباتی (0.89r=) و در ادامه بعد اعتقادی دینداری و بعد گرایش رایدهی رفتار انتخاباتی ((*)0.71r=)، بعد مناسکی دینداری با بعد میزان مشارکت رفتار انتخاباتی ((**)0.58r=)، بعد مناسکی
خلاصه ماشینی:
"1 تحقیقات و پژوهشهای متعددی در زمینه مشارکت سیاسی مردم انجام شده است، اما با اینحال نقد و بررسی این مطالعات نشان میدهد موضوع جهتگیری دینی و دینداری، به عنوان یکی از عوامل شکلدهی افکار عمومی، عقاید و باورهای سیاسی- اجتماعی مردم در فعالیتهای انتخاباتی که به نحوی با مشارکت سیاسی مرتبط است، به طور خاص مورد بررسی قرار نگرفته است.
این تئوری شرایط لازم را برای تبیین بخشی از مسأله تحقیق؛ یعنی رابطه میزان دینداری با رفتار انتخاباتی در سطح گرایش رأیدهی دارد؛ چرا که نمونه تحقیق در درون یک سنت مذهبی (اسلام و اکثریت شیعه) قرار دارد و این نشاندهنده نزدیکی تئوری به واقعیت است و از طرفی، براساس مفاهیم موجود در تئوری، قدرت تبیینی بالایی را در تبیین بخشهای مورد نظر از مسأله دارد.
برای روشنتر شدن رابطه همبستگی بین تمامی ابعاد دینداری (بعد اعتقادی، تجربی و مناسکی) و ابعاد رفتار انتخاباتی (میزان مشارکت و گرایش رأیدهی) کلیه آنها در یک جدول به طور کامل بیان شده است."