چکیده:
هرچند خاستگاه شکل گیری یهودیت در سرزمین اعراب نبوده است، اما حوادثی که بر بنی اسرائیل گذشت موجب پراکندگی آنها گردید. از جمله مکان هایی که یهودیان به آنجا مهاجرت کردند، شبه جزیره عربستان بود. در این پژوهش تاریخی، حضور و فعالیت ها و تاثیر و تاثرات یهودیت در میان اعراب در زمان جاهلیت تا ظهور اسلام بررسی می شود. در بحث از جغرافیای ادیان و خروج یک دین از خاستگاه اصلی خود، گاه این خروج، به صورت اختیاری است که پیروان آن دین تلاش می کنند آیین خود را به سرزمین های دیگر انتقال داده و پیروان جدیدی را جذب نمایند و گاه نیز این خروج، به دلیل عوامل غیراختیاری است. خروج آیین یهود از خاستگاه سرزمین خود، از نوع اخیر می باشد؛ زیرا یهودیت آیینی است که پس از حضرت موسی علیه السلام به مرور رنگ قومی به خود گرفت و پیروان این آیین، اعتقادی به تبلیغ و ترویج آیین خود ندارند. بنابراین، حضور آنها در میان اعراب در عصر جاهلیت، عواملی غیرارادی داشته است. اما این حضور هم تاثیراتی بر اعراب داشته و هم از آنها تاثیر پذیرفته است. این مقاله، با رویکرد تاریخی به بررسی این موضوع می پردازد.
Although the origin of Judaism was not in the Arab Land، the events were behind the Israelites، dispersal. One of the places to which the Jewish migrated was the Arabia Peninsula. This historical research investigates the Jews' presence، activities their influence and others' influence on them among the Arabs in the pre-Islamic period of ignorance until the advent of Islam. In discussing the question of geography of religions and evacuation of a religion its original place، sometimes the evacuation is optional; for example، when the followers of that religion intend to spread their religion (doctrine) among the people of other countries and attract new followers، and sometimes the evacuation is not attributed to optional factors. The evacuation of Judaism from its original land is considered of the first kind; because after Moses، Judaism gradually turned to tribalism، and so the main concern of the followers of this faith was something other than propagation and extension of their beliefs. Therefore، the factors of their existence among the Arabs in the Pre-Islamic period of ignorance are involuntary. This existence had its effects on Arabs and was also liable to be influenced by them. This paper investigates this issue using a historical approach.
خلاصه ماشینی:
خروج آیین یهود از خاستگاه سرزمین خود، از نوع اخیر می باشد؛ زیرا یهودیت آیینی است که پس از حضرت موسی علیه السلام به مرور رنگ قومی به خود گرفت و پیروان این آیین، اعتقادی به تبلیغ و ترویج آیین خود ندارند.
البته در دوران جاهلیت، به ویژه در اواخر این دوره، یهودیت و مسیحیت در سرزمین عربستان نفوذ یافته بود و دین حنیف نیز از زمان حضرت اسماعیل علیه السلام به بعد در این سرزمین حضور داشته است.
ورود یهود به سرزمین اعراب جواد علی در تاریخ مفصل خود می گوید: ما نصوص تاریخی محکمی که بر اساس آن بتوانیم دربارۀ یهود در جزیرةالعرب سخن بگوییم نداریم، مانند اینکه در چه زمانی به آنجا آمده و چه کارهایی می کرده اند و...
مکان های استقرار یهود در جزیرة العرب جواد علی می گوید: یهود در میان اعراب جاهلی گروه شناخته شده ای بوده اند و در اشعار جاهلی از ایشان نام برده شده است.
اما برخی از آنها از اصل یهودی نبودند، بلکه قبایل عربی بودند که به دین یهود وارد شدند، بخصوص قبایلی که دارای نام های عربی اصیل بوده اند.
حصن های یهود یهودیان خیبر برای خود قلعه ها و حصونی ساختند و در آنجا زندگی می کردند تا از حملات اعراب در امان باشند.
گرچه یهودیان کسی را به دین خود دعوت نمی کردند، اما در نشر اساطیر و قصص رجال یهود در میان مردم تلاش می کردند و از این راه، درصدد تفاخر نسبت به دیگران بوده اند.