چکیده:
آنچه در این مقاله به آن اشاره شده، نگاهی کلی به بحث حقوق بشر از دیدگاه اسلام است و اینکه اسلام تا چه اندازه به این مسئله مهم توجه نموده است. ابتدا به این نکته اشاره شده که مبنای حق و همه احکام دیگر از دیدگاه اسلام، رسیدن به قرب و وصول به بحر بیکران الهی است که به مقدمه‌ای نیاز دارد و آن اینکه انسان ابتدا به قله کمال انسانی صعود نماید. پس از آن، مصادیق حقوق بشر بررسی می‌شود که از جمله آنها می‌توان به حق حیات، حق آزادی و حق عدالت‌طلبی اشاره نمود و بعد به منابع حقوق اسلامی اشاره می‌شود که قرآن، سنت، اجماع و عقل است. سپس با توجه به مبانی و منابعی که برای حقوق بشر در اسلام بیان شده، دیدگاه کلی اسلام را در مورد حقوق بشر بیان می‌شود که برای رنگ پوست، نژاد، ملیت و حتی زن و مرد بودن تفاوتی قائل نمی‌شود و همه انسان‌ها را در گوهر انسانیت و فضیلت یکسان می‌داند و در پایان مقاله نیز به مزایای حقوق بشر که شامل: برهان‌پذیری، برخورداری از ضمانت اجرا، سازگاری و هماهنگی و تناسب و دوام (ابزار سنجش) پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
"به جرئت می‌توان ادعا کرد که تقریبا تمام آنچه به عنوان حقوق اساسی انسانی در اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است، به گونه کامل در نظام اسلامی مورد توجه قرار گرفته و در بسیاری از موارد به بهترین صورت به اجرا گذاشته شده است؛ ولی دو نکته مهم را باید در این زمینه در نظر گرفت: 1.
در زمینه حقوق زن و تساوی زن و مرد که در اعلامیه حقوق بشر عنوان شده است، باید یادآوری نمود که اسلام زن و مرد را در ارزش ذاتی یکسان می‌داند و از این نظر، تمایزی بین آنان قائل نیست؛ اما به هر حال، آنها را دو صنف مختلف از یک نوع به حساب می‌آورد که با توجه به خصوصیت‌های مختلف جسمی و روحی که در آنها وجود دارد، در جامعه وظایف، تکالیف و اختیارات متفاوتی بر عهده آنها گذاشته شده است و متناسب با وظایف و تکالیفی که به هر یک از آنها داده شده، حقوقی نیز برای آنها واگذار شده است.
کلام آخر با توجه به آنچه بیان شد، تنها مرجعی که صلاحیت قانون و ایجاد مقررات برای انسان را دارد، خداوند متعال است و از آنجا که خدا خالق فطرت انسان‌ها است، به ضرورت‌های او اشراف کامل دارد و از طرفی، بدون هیچ غرض و جانب‌ورزی از قوانین وضع شده، بهترین احکام در میان جامعه نیز طبعا احکامی هستند که از این منبع عظیم سرچشمه گرفته باشند."
(
, 
, 
)
