چکیده:
مقدمه و هدف: دولتها باید گسترش ورزش همگانی را سرلوحه برنامه های دراز مدت خود قرار دهند، در غیر این صورت باید در انتظارآمار نگران کننده بیماری، غیبت از کار، افزایش مرگ و میر وکاهش سطح بهداشت عمومی باشیم. هدف از این پژوهش،توصیف وضعیت موجود ورزش همگانی استان خوزستان وتدوین راهبردهای توسعه آن است. روششناسی: روش تحقیق دراین پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات میدانی است. ابزارجمع آوری داده ها شامل مصاحبه و تبادل نظربا مسئولان، جستجو در منابع کتابخانه ای و پیشینه ها و همچنین پرسشنامه محقق ساخته که روایی صوری و محتوایی آن از سوی چندتن از استادان صاحب نظر بررسی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ ( 86 درصد) تایید گردید. جامعه آماری این پژوهش را 104 نفر از استادان مدیریت ورزشی، مدیران ادارات تربیت بدنی، مدیران هیئتها وکارشناسان ورزشی همگانی استان خوزستان تشکیل میدهند. هم چنین دادههای پژوهش با استفاده از آمارتوصیفی و آزمون فریدمن تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان میدهدکه استان خوستان با 4300000 نفر جمعیت تنها 125000نفر به عنوان ورزشکار در ورزش همگانی مشارکت دارند و به ازای هر46 ورزشکار یک مربی در زمینه ورزش همگانی فعالیت دارد همچنین در زمینه ورزش همگانی خوزستان، 10نقطه قوت،14 نقطه ضعف، 8 نقطه فرصت و 10 نقطه تهدید وجود دارد. که پس از تجزیه و تحلیل آنها در ماتریس (SWOT) و بحث و تبادل نظرگروهی مشخص شد که جایگاه راهبردی ورزش همگانی خوزستان در منطقهWT قرار دارد و درنهایت، براساس تحلیلهای استراتژیک اقدام به تدوین راهبردهای لازم برای توسعه ورزش همگانی در این استان شد. بحث و نتیجه گیری: مهم ترین راهبردهای لازم برای توسعه وپیشرفت ورزش همگانی خوزستان عبارتنداز: تدوین برنامه راهبردی برایت وسعه ورزش همگانی،توسعه و ترویج فرهنگ ورزش ازطریق رسانه ها و تغییر ساختار ورزش همگانی. نتایج این تحقیق با بیشتر پیشینههای مورد بررسی همخوانی دارد.