چکیده:
نقش بازیگران منطقه ای در فرایند دولت سازی افغانستان در دوران طالبان و بعد از سقوط وی را می توان بر حسب میزان نفوذ و تاثیر گذاری به سه دسته بازیگران اصلی شامل ایران ، پاکستان و روسیه و بازیگران پیرامونی شامل اتحادیه اروپا، ژاپن و بازیگران شبه پیرامونی شامل امریکا، عربستان ، هند و چین تقسیم نمود. موقعیت سیاسی، جغرافیایی، اقتصادی، اجتماعی و قومی افغانستان سبب شده است که این کشور همواره تحت تاثیر قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای قرار داشته باشد. پاکستان یکی از مهمترین کشورهای تاثیر گذار در تحولات افغانستان است به طوری که در دوران حکومت طالبان ، بهترین روابط بین دو کشور وجود داشت ولی پس از سقوط طالبان روابط دو کشور به شدت دچار تنش شد. دوران پنج ساله حکومت طالبان دشواری های زیادی برای دولت هند در پی داشت و در حقیقت ، گسترش بی سابقه نفوذ تروریستها و بی ثباتی در دره کشمیر را به همراه داشت ولی پس از سقوط طالبان روابط دو کشور بهبود یافت . سقوط رژیم طالبان موجب بر چیده شدن تهدید عمده ای از مرزهای شرقی ایران شد و گروه های نزدیک به ایران به قدرت راه یافتند و موجبات ارتقاء روابط را فراهم نمودند. این مقاله به بررسی و تجزیه و تحلیل نقش بازیگران منطقه ای و شبه منطقه ای سه کشور پاکستان ، هند و ایران و تاثیر گذاری آنان در فرایند دولت سازی افغانستان در دوران طالبان و بعد از سقوط وی می پردازد. مبحث قابل توجه در این مقاله بدین ترتیب مطرح می شود که ایران و پاکستان که قبلا خود بازیگران اصلی بحران افغانستان بودند اکنون جایگاه شبه پیرامونی پیدا کرده اند به طوری که نقش پاکستان تحت الشعاع نقش آمریکا قرار گرفته و ایران نیز اگر چه از بعضی پتانسیل ها برای تاثیر گذاری در افغانستان برخوردار است اما آمریکا به طور جدی مانع از بکارگیری این قابلیت هاست .
The role of regional actors in the process of state-building in Afghanistan during the Taliban era and after his fall can be in terms of influencing the three key players, including Iran, Pakistan and Russiaand actors on the periphery of Europe, Japan and semi-peripheral players include America, Saudi Arabia, India and China split.Political, geographical, economic, social and ethnic Afghanistan has made this country has always been under the influence of regional and trans-regional powers.Pakistan is one of the most influential countries in developments in Afghanistan so that in the period of Taliban rule, the relations between the two countries wasvery good but after the fall of the Taliban, relations between the two countries were severely strained.During the five years of Taliban rule led to many difficulties for the Government of Indiaand in fact, unprecedented expansion of terrorist infiltration and destabilization in Kashmir Valley yieldedbut relations between the two countries improved after the fall of the Taliban.Eradication of the Taliban regime fall under major threat from Iran's eastern bordersand groups close to Iran gained the power in Afghanistan and promotes ties with Iran.
This paper explores and analyzes the role of regional and sub-regional actors in the three countries, Pakistan, India and Iranand their influence in the process of state-building in Afghanistan during after the fall of the Taliban.Significant topic in this article, so as to Iran and Pakistan have already cast their Afghan crisisthe semi-peripheral status have found that Pakistan's role was overshadowed by the role of America. Iran also has the potential to influence Afghanistanbut seriously hinder America from using this feature.
خلاصه ماشینی:
"علاوه برموارد فوق ، تحولات ماه های اخیر در افغانستان ، به خصوص در مناطق جنوبی نشان می دهد که نیروهای طالبان در حال تقویت فزاینده مواضع خود هستند که این مسئله دولت مرکزی را با چالش هایی جدی مواجه کرده است و البته در این میان همپوشانی ها و تعاملات پیدا و پنهان « پاکستان » مسئله قابل توجهی است ؛ از این رو، تهدید مهم دیگری که در شرایط کنونی باید از سوی سیاستگذاران و تصمیم سازان سیاست خارجی و امنیت ملی مورد توجه قرار گیرد، این است که افزایش فعالیت ها و قدرت گروه طالبان بار دیگر در راستای تهدید امنیت و منافع ملی ایران عمل می کند.
گروه دیگر معتقدند که آمریکا در راستای راهبرد سیطره جویانه خود، با انعطاف پذیری و تغییرات تاکتیکی، به تدریج قدرت را به افغان ها، به خصوص در حوزه های امنیتی منتقل می کند و به صورت هدایت شده ، از ظرفیت های سازمان ملل ، ناتو و سایر متحدین خود در افغانستان در راستای کاهش هزینه های خود استفاده خواهد کرد و تا سال های سال در افغانستان خواهد ماند و نظر به نگرانی، به جایی که در زمینه شرایط بغرنج احتمالی پس از خروج نیروهای بین المللی وجود دارد، با توجه به شکاف های قومی و مذهبی افغانستان ، فرآیند ملت سازی با مشارکت بازیگران فرا منطقه ای، تا حصول اطمینان لازم و استقرار ثبات و امنیت ، باید ادامه یابد."