چکیده:
طی دورة بیست ساله حکومت رضا شاه در ایران، اقداماتی برای نوسازی جامعه تحقق یافته بود که بر جامعه عشایر، به‌ویژه عشایر استان لرستان ، تغیرات بسیاری را تحمیل کرد. رضا شاه بدون در نظر گرفتن بنیان‌های اقتصادی، فرهنگی و نظامی حاکم بر جامعه سنتی عشایر، تصمیم به مقابله با این سنت‌ها گرفت. او ابتدا شورش‌های عشایری را سرکوب کرد؛ سپس با اعمال زور و خلع سلاح، عشایر را به یکجانشینی واداشت و فرهنگ و سنن جامعه شهری را بر آنان تحمیل کرد. اجرای این سیاست با بی‌اعتنایی به مقتضیات زندگی ایلی و عشایری و نبود برنامه پیشرفت و، در حوزة عمل، دخالت و درک نادرست مجریان آموزش ندیده و توجیه‌نشده ، که اغلب رشوه‌گیر و خشن بودند، منجر به نارسایی‌های جدی سیاست عشایری دولت پهلوی اول در میان ایلات و عشایر لر شد.
هدف این پژوهش، بررسی چگونگی اجرای اهداف سیاسی و نظامی سیاست‌های رضاشاه بر جامعه سنتی عشایر لرستان و شناسایی پیامدهای این سیاست‌ها و ارزیابی آسیب‌های آن به جامعه عشیره‌‌ای لر است.
Over the course of twenty years of the reign of Reza Shah in Iran some measures were taken to modernize society that among the tribes, especially tribes of Lorestan province, nomadic tribes suffered the most changes. Reza Shah, regardless of the foundations of economic, cultural, military and governing traditional nomadic society, decided to deal with these traditions. He first suppressed tribal revolts then disarmed them by force and forced to settle the nomads and imposed on them urban culture and traditions. Implementation of this policy is to disregard the requirements of tribal and nomadic life and lack of progress plan and in the operation field incorrect understanding of untrained performers who often took bribes and they were violent, led them to a serious failure tribal government policy of Pahlavi among nomadic Lor tribes. This paper examines how the political and military goals of his policies on traditional nomadic society of Lorestan were performed and identification and assessment of the consequences of these policies on the nomadic tribal communities of Lorestan, has been studied.
(
, 
, 
)
