چکیده:
پایانپذیری سوختهای فسیلی و خسارتهای زیستمحیطی آنها منجر به استفاده از منابع انرژیتجدیدپذیر ازجمله زیستتوده شده است، پسماندهای کشاورزی از منابع بزرگ زیستتوده هستند که در این مطالعه امکان استفاده از پسماندهای کشاورزی استان اردبیل بهعنوان سوخت در محفظههایاحتراقی بررسی شده است. با مطالعه و بررسی همۀ محصولات کشاورزی تولیدی استان اردبیل، دو نمونه کاهگندم و جو بهعلت ازیاد تولید و ارزش غذایی کم و پسماند زیاد بهعنوان نمونه انتخاب شدند و آنالیزهای عنصری و خاکستر حاصل از احتراق، کاهگندم و جو، با استفاده از محدودههایاستاندارد مقایسه و مشکلهای فنی و زیستمحیطی ناشی از آنها تحلیل شده است. همچنین با استفاده از آنالیز توزین حرارتی، رفتار احتراقی نمونهها تحلیل و شاخصهای احتراقی و سینتیک آنها بهدست آمدند. مقدار کلرو گوگرد در هر دو نمونۀ کاهجو و گندم، بالاتر از مقدار مجاز 1/0 درصد است که منجر به پدیدهخوردگی و انتشار آلایندهها میشود، مقدار نیتروژن بالاتر از مقدار مجاز 7/0 است که منجر به انتشار اکسیدهای نیتروژن میشود. نمونۀ کاهگندم نسبت به کاهجو شاخص احتراق و اشتعالپذیری بیشتر و درنتیجه، دمای پیک و زمان حداکثر نرخ احتراق و دمای پایان احتراق کمتر، اما حداکثر نرخ احتراقی بیشتر و درنتیجه، واکنشپذیری ببیشتری دارد. انرژی فعالسازی و فاکتور فرکانسی نمونۀ کاهجو در مرحلۀ احتراقی زغالیشدن بیشتر از گندم است. هر دو نمونه برای استفادۀ مستقیم بهعنوان سوخت مطلوب نیستند و نیاز به انجام برخی فرایندهای اصلاحی دارند.
خلاصه ماشینی:
سيد قطب الدين نيريزي (د: ١١٧٣ق ) از عارفان ذهبيه عصر صفوي، به مباحث مربوط بـه حضـرات الهيه و دوائر توجه کرده که امين الشريعه خوئي نيز در بصائر هفدهم و هجدهم شروح مربوط به آنهـا را آورده است .
از نظر سيد قطب الدين ،تجّليِ ثاني برزخ جامع ، حقيت محمديه و مقام جمع الجمع و رابـط مابين ظهور و بطون و برزخ عوالم غيب و شهود است و با اشاره به مبحث دوائر ميگويد: تمّثلـــه عقـــلاً کـــدائره وقـــد حاطت بکـل اسـم و کـل حقيقـه قد انقسمت قوسين من خطها الذي هو الکامل الانسـان فـي البرزخيـه و ذلــک مــرآه الحقــائق کلهــا و عــارف رب العــالمين بفطــره يعني از جهت تمثيل اين مرتبه شبيه دايره است که آن دايـره بـر جميـع اسـماء و صـفات الهـي احاطه دارد و در واقع آن دايره منقسم به دو قوس گشته و خطي که بـين آن دو قـوس اسـت جـدا کننده بين وجوب و امکان و به منزله انسان کامل است که بين ظهور و امکان ، برزخيـت دارد(امـين الشريعه خوئي، ١٣٨٣: ١٩٩٥.
- ديگر آنکه سده هاي ٧ تا ٨ هجري که نقطۀ اوج سّنت عرفاني دوم اسـت ، بـا وجـود عارفـان بزرگي همچون سعدالدين حمويه ، ابن عربي و شارحان او از جمله ابن ترکه ، دوراني است که تعـاليم عرفان اسلامي تقويت ميشود و همين طور که ديده ميشود تفاسير مربوط به مُهرنبوّت و نظريـات صوفيان متقدم بدون شک منابع الهام براي ترسيم برخي از مهمترين تعاليم بوده است .