چکیده:
اگر چه اتحادیه اروپا با هدف افزایش همکاری ها و اتحادیه میان کشورهای اروپایی شکل گرفت ، اما در حال حاضر بحران مالی و وضعیت وخیم برخی کشورهای عضو، اهداف اصلی تشکیل این اتحادیه را مورد تهدید قرار داده است . بحران مالی کنونی در اروپا بزرگ ترین مسئله ای است که فرایند همگرایی اروپایی از آغاز تاکنون با آن مواجه بوده است . هدف از انجام این پژوهش ، بررسی چشم انداز و ابعاد بحران مالی در اتحادیه اروپا و تحلیل تبعات احتمالی این بحران بر فرجام همگرایی اروپایی و نیز سیاست خارجی مشترک اتحادیه اروپا است . این پرسش مطرح است که چشم انداز همگرایی اروپا در پس بحران مالی کنونی چه می باشد؟ نوع تحقیق در این نوشتار، توصیفی - تحلیلی بوده و از روش شناسی استنباطی جهت نیل به اهداف تحقیق استفاده شده است . یافته های این پژوهش نشان می دهد ریشه اصلی بحران مالی اروپا را باید در آمیخته شدن سه عامل جهانی شدن اقتصاد، تسری بحران مالی آمریکا به این اتحادیه و بی انضباطی مالی اقتصادهای ناهماهنگ و نامتوازن کشورهای عضو یورو جستجو نمود. بنابراین عواقب بحران مالی نه تنها نهادها و بازار مالی ، بلکه محیط سیاسی و اجتماعی کل اتحادیه اروپا را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
خلاصه ماشینی:
"از آنجا که عمدة کشورهای عضو یورو طی چند سال آینده زیر رژیم های سخت ریاضت اقتصادی و رعایت اصل صرفه جویی جهت بازپرداخت بدهی های خارجی خود به سر خواهند برد، لذا ارزش اقتصادی بازار داخلی این کشورها برای آلمان و فرانسه کاهش و در عوض چشم اقتصادهای بزرگ اروپا به کشورهای ثروتمند منطقه آسیا- پاسیفیک دوخته خواهد شد، کما اینکه هم اینک آلمان و فرانسه بخش عمده ای از رشد اقتصادی خود را در گرو گسترش صادرات خود به کشورهایی چون روسیه ، چین و هند می دانند.
با پذیرش این واقعیت ، دیگر تحلیل و پیش بینی فرجام بحران کنونی در اروپا کار دشواری نخواهد بود لذا پیش بینی می شود که اتحادیه اروپا به سمت بازسازی ابزارها و مکانیسم های مالی و اقتصادی خود با هدف حفظ و نجات هدف سیاسی عالیه که همان وحدت در عین رعایت حاکمیت های ملی اعضا باشد، حرکت کند بنابراین می توان پیش بینی نمود که دول اروپایی نه وارد یک عصر طلایی اروپای واحد و فدرال با تشکیل یک ابردولت خواهند شد و نه به عصر آهن و جنگ برمی گردند بلکه آنچه محتمل تر و واقع بینانه تر بر اساس آن عقلانیت سیاسی پیش گفته می باشد، باید یک عصر برنزی را برای اتحادیه اروپا تصور نمود، عصری که در آن سازوکارهای اقتصادی و مالی پذیرای معماری مجدد خواهند شد اما اصل و اساس اتحادیه به عنوان مکانیسمی برای حفظ صلح در درون اروپا و ابزاری برای مقاومت و وحدت در جهان دستخوش دگرگونی و تحول و مبتنی بر تهدیدات نوپدید پا بر جا خواهد ماند."
(
, 
, 
)
