چکیده:
پس از تاسیس انقلاب اسلامی ایران ،در فاصله سال های ١٣٩٠-١٣٥٧ شاهد برگزاری ٨ دوره انتخابات پارلمانی در ایران بودیم . در این دوران احزاب و جناح های سیاسی در انتخابات و تعیین نمایندگان پارلمانی نقش مهم و حساسی را بر عهده داشتند. هدف اصلی این مقاله شناسایی و کشف حوزه های پویا و ایستا بر اساس جناح و نماینده در ٨ دوره انتخابات پارلمانی پس از انقلاب اسلامی ایران است . حوزه مورد مطالعه در این تحقیق ،استان گیلان ، است که در ٨ دوره انتخابات پارلمانی سهم زیادی در مشارکت سیاسی و انتخابات ایران داشته است . این مقاله با روش تحلیلی و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS سعی دارد به این پرسش ها پاسخ دهد که آیا در استان گیلان حوزه های پویا و ایستا از نظر جناح و نماینده وجود دارد؟ در صورت وجود حوزه های ایستا ،جهت سیاسی حوزه های انتخابیه استان گیلان به کدام جناح است ؟ نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان می دهد که در طی ٨ دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در استان گیلان بعضی از حوزه های انتخابیه استان گیلان پویا و بعضی دیگر ایستا است . و گرایش اکثریت نمایندگان و ساکنین حوزه های انتخاباتی به سمت جناح راست است .
خلاصه ماشینی:
"تعیین گرایشات جناحی نمایندگان دوره (اول تا ششم مجلس شورای اسلامی ) با توجه به دو جریان اصلی سیاسی در ایران بعد از انقلاب اسلامی ، یعنی جریان روحانیت مبارز و روحانیون مبارز و افرادی که خارج از همسویی با این دو جریان وارد مجلس شده اند به عنوان مستقل یا لیبرال (ملی مذهبی ) خوانده می شوند،در حوزه های انتخابیه استان مورد بررسی قرار گرفته است .
نقشه بررسی گرایش و چرخش جناحی در ٨ دوره انتخابات پارلمانی در استان گیلان (از راست به چپ دوره ی اول تا هشتم ) 1 بررسی حوزه های ایستا و حوزه های پویا با ورود افکار و اندیشه های مختلف در فضای سیاسی کشور به همراه شعارها و اهداف مطروحه از سوی رهبران احزاب و جناح های سیاسی و فکری که به دنبال جذب طرفداران خاص خود مابین گروههای مختلف سنی با میزان تحصیلات متفاوت و از سطوح مختلف طبقات و گروههای اجتماعی با خواستگاه های مختلف در عرصه جغرافیایی کشور همواره دو جریان وجود خواهد داشت یکی جریان ورود این افکار و احزاب جدید در فضای سیاسی مناطق ، و تلاش مستمر جهت پایداری و ایستایی در حوزه ها برای رسیدن به حد نهایی مطلوبیت و دریافت حداکثر آراء، که در این کار از روشهای گوناگون تبلیغاتی و حتی بهره گیری و توجه به فرهنگ سیاسی اقوام و نیز سابقه تاریخی آنان استفاده می شود."