خلاصه ماشینی:
به دنبال طرح موضوع «تأثیر فضاهای آموزشی بر تربیت کودکان» و طراحی و ترکیب چیدمان آن‌ها با برنامه‌های تربیتی، اینک به پیشنهادی دیگر در این زمینه خواهیم پرداخت: نیایش، از گرایش‌های متعالی و فطری انسان است و همچون سایر ابعاد فطرت بذری است که باید پرورش یابد و شکوفا شود.
از این‌رو، برنامه‌ریزی برای گام‌های مقدماتی در این زمینه ضروری است و تأکید می‌کنیم که در این‌جا هدف اصلی چیزی جز تمرین و انس و آموزش کودکان نیست.
در این طرح، مکان و فضایی که برای انس، آموزش و تمرین کودکان برای نماز و نیایش در نظر گرفته شده است، در میانة فضاهای کلاسی و محصور بین باغچه‌ها و فضای سبز و باطراوت مناسب با اقلیم - قرار دارد و راهروی ارتباطی بین هر کلاس و آن فضا مستقیم است.
فضای یاد شده منحصر به هدف مزبور نیست و برنامة دیگری را نیز دنبال می‌کند و آن هم کتابخانه‌ای کودکانه است که با تجهیزات متناسب می‌تواند انس کودکان را با کتاب و کتاب‌خوانی فراهم سازد.
در برنامه‌های تمرینی کودکستان، لازم نیست کودکان حتما هنگام اذان ظهر در نمازخانة ترکیبی با کتابخانه حضور یابند؛ به‌ویژه آنکه معمولا در ساعات مزبور نیز بچه‌ها در مدرسه حضور ندارند.
بلکه در هر زمان و ساعتی که مدیر و مربیان صلاح بدانند و چه بهتر که در زمان‌های مناسبتی و ایام الله (اعم از دینی و ملی) کودکان را به این فضای چند منظوره هدایت کنیم و شور و نشاط برنامه‌ها را با نیایش و نماز آموزشی و استفاده از کتاب‌ها و مجلات مصور و کودکانه همراه و حلاوت این حضور را در کام جان آنان ماندگار و تثبیت نماییم.
(
, 
, 
)
