بررسی تأثیر میزان تعلق‌خاطر و رضایت از زندگی روستایی بر میزان مشارکت جوانان در فعالیت‌های کشاورزی مطالعه موردی: شهرستان کرمانشاه مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تعلق‌خاطر و رضایت از زندگی جوانان روستایی و تأثیر آنها بر میزان مشارکت در فعالیت‌های کشاورزی به‌روش توصیفی ـ همبستگی انجام شد. جامعة آماری تحقیق، جوانان روستاهای شهرستان کرمانشاه (سه بخش سرفیروزآباد، ماهی‌دشت و مرکزی) بودند (34089N=) که با استفاده از روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای، 250 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه بود که روایی آن را اعضای هیئت علمی دانشگاه رازی تأیید کردند و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 79/0 تأیید شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از ابزار SPSS انجام شد. در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادند که میزان تعلق‌خاطر جوانان به روستای خود با میانگین 65/3 و انحراف معیار 46/0 و میزان رضایتمندی آنان از زندگی روستایی با میانگین 90/2 و انحراف معیار 03/1، در حد متوسط است. مشارکت جوانان در فعالیت‌‌های کشاورزی در حد نسبتا خوب ارزیابی شد. رگرسیون خطی نشان داد که 43 درصد از تغییرات متغیر وابسته (مشارکت در امور کشاورزی) را دو متغیر مستقل (تعلق‌خاطر و رضایتمندی از زندگی روستایی) تبیین می‌کنند. بیشترین میزان سطح تحصیلات را جوانانی با سطح تحصیلات دیپلم دارند (5/34 درصد) که نشان می‌دهد سطح سواد اکثر جوانان روستاها در سطح پایینی قرار دارد. پیشنهاد می‌شود برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران در برنامه‌های خود حداکثر توجه را به آموزش روستاها داشته باشند.

"٣. ٢٣ چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تعلق خاطر و رضایت از زندگی جوانان روستایی و تأثیر آنها بر میزان مشارکت در فعالیت های کشاورزی به روش توصیفی ـ همبسـتگی انجـام شـد. پـژوهش حاضر با مطالعة جوانان روستایی کرمانشاه می کوشد به این پرسش پاسخ دهد که آیا تعلق خاطر و رضایت از زندگی روستایی می توانـد بـر میـزان مشـارکت جوانـان روسـتایی در فعالیـت هـای کشاورزی تأثیر بگذارد. بـر اسـاس منـدرجات جـدول ٨ مشـاهده می شود که تأثیر میزان رضایت و تعلق خاطر بر میزان مشارکت در فعالیت های کشـاورزی تـأثیر مثبت و معناداری داشته است ؛ یعنی بـا افـزایش رضـایت از امکانـات روسـتا و تعلـق خـاطر بـه روستاها میزان مشارکت آنان نیز در فعالیت های کشاورزی افزایش معناداری پیـدا کـرده اسـت . همان طورکه گفته شد، رابطة مثبت و معناداری بین میزان رضایت و تعلق خاطر جوانـان بـه روستاها با میزان مشارکت آنها در فعالیت های کشاورزی وجود دارد. نتایج این مطالعه بـا نتـایج پژوهش این افراد همخوانی دارد: افتخاری و محمدی سلیمانی (١٣٨١) با نام «عوامل مـؤثر بـر میزان مشارکت جوانان و نوجوانان روستایی در برنامه ریزی توسعه با تأکید بـر عوامـل مکـانی ـ فضایی ؛ نمونة موردی : شهرستان کرمان »، رضوانی و منصوریان (١٣٨٧) با نام «سنجش کیفیت زندگی : بررسی مفاهیم ، شاخص ها، مدل ها و ارائة مـدل پیشـنهادی بـرای نـواحی روسـتایی » و چیذری و همکاران (١٣٨٨) با نام «نقش ویژگی های ارتباطی و اقتصادی پیرامـون مشـارکت در توسعة کشاورزی و برنامه های ترویجی ؛ مطالعة موردی شهرستان کرمانشاه »."