چکیده:
چکیدههدف از این مقاله بررسی قراردادهای امتیازی جدید می باشد. در این راستا، مالکیت برنفت،موضوع نظارت و مدیریت بر عملیات نفتی و رژیم مالی مورد ارزیابی قرار گرفته است. درخصوص موضوع نخست تحقیقات ما را به این نتیجه رساند که مالکیت نفت در قراردادهایامتیازی جدید تا زمانی که نفت تولید نشده است در مالکیت دولت میزبان باقی می ماند وتنهابعد از تولید است که مالکیت آن در سرچاه به صاحب امتیاز منتقل می شود. این ویژگی، ایننوع قراردادها رااز قراردادهای خدمات و مشارکتد متفاوت می سازد. زیرا در نوع اولیانتقالی صورت نمی گیرد و تمام نفت در مالکیت دولت باقی میماند و در نوع دوم پیمانکاردرصدی از نفت را در نقطه صدور مالک میشود. درخصوص مدیریت و نظارت برفرایندعملیات مطالعات ما نشان داد که درامتیازنامه ها به منظور تامین کنترل و نظارت کشور میزبانتغییراتی به سود این کشورها ن صورت گرفت. معذلک، در عمل بدلیل نداشتن مهارت وفناوری های لازم چنین نظارت و کنترلی نه تنها در امتیازنامه ها بلکه در سایر قراردادها کمتراثربخش بوده است. در ارتباط با رژیم مالی، که مواردی چون حق الامتیاز، مالیات و پذیره راپوشش می دهد، تحولاتی که در امتیازات جدید رخ داده است را به سود کشور میزباندیدیم؛ ولو این که دراین خصوص بسته به شرایط خاص معافیت و تخفیفاتی از حیثمالیات، حق الامتیاز و پذیره برای صاحب امتیاز پیش بینی شده است. معذلک، در اساس،رژیم مالی امتیازنامه های جدید تعهدات متعدد و متنوعی را برعهده امتیازگیرنده می گذاردکه در مجموع شکاف آنها را با دیگر قراردادها کمتر می کند.
خلاصه ماشینی:
"نظر به این که در قراردادهای امتیازی جدید این امکان فراهم شده است که دولت میزبان جهت دریافت حقوق مالی خود از صاحب امتیاز، به جای پول نقد، نفت دریافت نماید، و هم چنین نظربه درج تعهد تأمین نیاز بازار داخلی در این قراردادها١، به نظر میرسد تفاوت پیش گفته در خصوص مالکیت نفت امروزه برای بسیاری از کشورها باعث رویگردانی از قرارداد امتیاز نشده است ، بلکه برعکس آمار بالای استفاده کشورها از قراردادهای امتیازی جدید٢ میتواند نشان گر کم اهمیت شدن موضوع انتقال مالکیت نفت به شرکت خارجی در دیدگاه این کشورها باشد.
CTC) به عبارت دیگر برای تحمیل تعهدات کاری و حداقل هزینه ، نوع قرارداد نقش تعیین کننده ندارد بلکه آنچه مهم است برآورد شرکت های خارجی از میزان ذخایر موجود در کشور میزبان و این که آیا در مقایسه با سود احتمالی مورد نظر آن ها، در صورت موفقیت عملیات اکتشاف ، پذیرش تعهدات مزبور در مناقصه میتواند صرفه اقتصادی داشته باشد یا خیر.
به عنوان مثال ماده زیر از نمونه قرارداد امتیاز برزیل (٢٠٠٣)، گویای این تغییر دیدگاه نسبت به تملک نفت توسط صاحب امتیاز است : The Concessionaire shall always exclusively assume all costs and risks related to the performance of the Operations and its consequences, and shall receive in return, only and exclusively, the ownership of the Oil and Natural Gas that will be effectively produced and received by it at the Production Metering Point, pursuant to this Agreement, being subject to the taxes and charges and financial compensation as set out in Annex VI(Government and third-party Participation), according to the applicable Brazilian legislation."