چکیده:
زمینه و هدف : خطاهای کاری از موارد غیر قابل اجتناب در تمامی مشاغل است . ارائه خدمات سلامت در مراکز درمانی نیز آمیخته با ایجاد خطر، در نتیجه وقوع خطاهای پزشکی برای دریافت کنندگان آن میباشد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف شناسایی موانع گزارش دهی خطاهای کاری توسط پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر کرمان در سال ١٣٩٣ انجام گردیده است . روش : این مطالعه از نوع توصیفی ـ مقطعی است . جامعه مورد مطالعه عبارت از پرستاران و بهیاران شاغل در بیمارستان های شهر کرمان میباشند. برای سنجش موانع گزارش خطای پرستاران از پرسشنامه پنج گزینه ای لیکرت استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار ١٧ SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها: موانع عدم گزارش دهی خطاهای پزشکی توسط پرستاران به ترتیب مربوط به حیطه های مدیریتی (١.٠٧±٣.٦٧)، پیامدهای گزارش دهی (١.٠٨±٣.٥٦)، اخلاقی (١.٠٣±٣.٥١)، فرایندهای گزارش دهی (١.١١±٣.٢٦) و محیطی (١.٠٥±٣.٣) بود.
همچنین بین میزان تحصیلات ، نوع بخش ، نوع اشتغال (رسمی، قراردادی، طرح ) و نوع بیمارستان با عدم گزارش دهی خطا توسط پرستاران ارتباط معنیداری مشاهده نشد
.(P<0.05)
بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان دهنده ضرورت توجه و اقدام مدیران در جهت برطرف نمودن یا کاهش موانع گزارش دهی خطا بر اساس اولویت تلاش آنان برای بهبود فرهنگ ایمنی بیمار میباشد.
خلاصه ماشینی:
"بنابر نظرات واحدهای مورد پژوهش ، در حیطه عوامل مدیریتی: نامناسب بودن واکنش مدیران پرستاری با شدت خطا و در رتبه بعدی، حاکم بودن فرهنگ سرزنش و تنبیه به جای فرهنگ ایمنی از طرف مدیران ، در حیطه پیامدهای گزارش دهی : ترس از مسائل قضایی و قانونی و در رتبه بعدی ترس از سرزنش توسط پزشک معالج ، در حیطه فرایندهای گزارش دهی: حجم و فشار کاری زیاد و نداشتن فرصت جهت گزارش خطا و در رتبه بعدی واضح نبودن تعریف خطای کاری و عدم توافق جمعی در مورد خطاهایی که باید گزارش شوند، در حیطه عوامل اخلاقی: عدم حمایت پزشک از شخص مرتکب خطا و در رتبه بعدی کسب تجربه اخلاقی منفی از برخورد قبلی پزشک معالج ، مدیران یا همکاران متعاقب گزارش خطا، در حیطه عوامل محیطی: عدم حمایت کافی سیستم از کارکنان به دنبال گزارش خطا و در رتبه بعدی عدم تأکید بر اهمیت ثبت و گزارش خطاها در بیمارستان ، بیشترین امتیازات را کسب نمودند (جدول ٣).
٣ درصد از آن ها تمامی خطاهای خود را گزارش نموده اند، به نظر میرسد فرهنگ گزارش خطا در بین پرستاران ترویج نیافته و نیاز به آن است که مدیران بر حسب اولویت ، در جهت برطرف نمودن و کاهش موانع گزارش خطا، اقدام جدی مبذول نمایند و در جهت بهبود فرهنگ ایمنی بیمار و استقرار فرهنگی که مشوق گزارش دهی خطاهای پزشکی، حتی در موارد عدم آسیب به بیمار باشد، تلاش نمایند تا در صورت بروز خطا، کارکنان پرستاری، بدون توجه به تبعات قانونی آن ، صادقانه خطای خود و دلیل وقوع آن را به سایر اعضای گروه اعلام کنند."