چکیده:
توهم مالی اشاره به درک نادرست پارامترهای مالی و برآورد بیش از حد و کمتر از حد
مخارج و بدهیهای مالیاتی دارد که موجب سوگیری در تصمیمگیری بودجهای در تمام
سطوح دولت میشود. مقاله حاضر تحلیلی تجربی از برآورد شاخص توهم مالی برای
اقتصاد ایران طی دوره 1360 تا 1391 با بهکارگیری رویکرد معادلات ساختاری در قالب
را ارائه میدهد. در این راستا MIMIC مدل شاخصهای چند گانه -– علل چند گانه
از متغیرهای بار مالیاتی و سطح آموزش بهعنوان علل و از متغیرهای بدهی عمومی
دولت، نسبت مالیات غیرمستقیم به مالیات مستقیم و نسبت مخارج مصرفی خصوصی
به بدهیهای عمومی دولت بهعنوان پیامدهای آن استفاده شده است. نتایج حاصل از
0 مهمترین علت اندازه / تخمین مدل نشان میدهد، اندازه بار مالیاتی با ضریب 79
توهم مالی است که سیاست گذاران سعی در پنهان کردن این بار مالیاتی از طریق توهم
بدهیهای دولت و توهم مخارج مصرفی بخش خصوصی نسبت به سطوح بدهی هستند.
همچنین روند توهم مالی در دوره تحت بررسی سیر صعودی دارد که نشان میدهد
سیاستگذاران مالی طی این سالها از تدابیر توهم مالی بهمنظور تحریف ادراکات
مالیات دهندگان از بار مالیاتی بهره بردهاند