چکیده:
امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب تسهیل اموردر حوزههای مختلف از جمله آموزش گردیده است. با اینحال، در کشور ما آنگونه که باید مورد استفاده قرار نمیگیرد. هدف این پژوهش، بررسی و شناسایی موانع موجود در سیستمهای آموزشی مدارس هوشمند و ارائه راهکار برای رفع آنها میباشد. در این تحقیق از روش تحقیق کیفی و برای جمعآوری دادها از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش دبیرستانهای هوشمند ناحیه2 شهر بندرعباس میباشد. نمونهگیری تا حد اشباع نظری دادهها ادامه یافت به طوریکه با تعداد 20 نفر از مدیران و دبیران دبیرستانها مصاحبه به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل دادها، بعد از چندین بار مرور و تحلیل متنهای مصاحبه و وارد نمودن آنها به نرمافزار تحلیل دادههای کیفی MAXQDA به استخراج مفاهیم و مقولهها و درک جملات مهم و فرموله کردن معانی جملات پرداخته شد و جملات مهم و مرتبط کدبندی گردیدند. نتایج نشان داد که شش دسته مانع مهم وجود دارد که عبارتند از: 1ـ موانعی که به دبیران مربوط میشود، 2ـ موانعی که به دانشآموزان مربوط میشود، 3ـ موانع اقتصادی، 4ـ موانع فرهنگی، 5ـ موانع اداری و اجرایی و 6ـ موانع فنی.در این میان موانع اقتصادی بااهمیتترین و پرتکرارترین موانعی بودند که از سوی مصاحبهشوندهها مطرح شد. موانع مربوط به دبیران، موانع فرهنگی و به ترتیب موانع اداری ـ اجرایی و موانع فنی و در نهایت موانعی که مربوط به دانشآموزانمیشود در رتبههای بعد از لحاظ اهمیت قرار گرفتند و در انتهای تحقیق برای هر کدام از موانع مطرحشده از سوی دبیران راهکارهایی جهت کمرنگ تر کردن و در نهایت رفع آنها ارائه شد.