چکیده:
مدیریت ریسک طرح کلان فناوری اطلاعات بر پایه ی آگاهی از روشها و ابزارهای به کاررفته برایارزیابی و کاهش ریسکهای طرح فناوری اطلاعات شکل گرفته و راهکارهایی برای حفاظت بهتر سازماندر برابر مشکلات رایج طرحهای کلان فناوری اطلاعات فراهم آورده است و احتمال موفقیت طرحرا در ارائه ی نتایج پیش بینی شده افزایش می دهد. در مدیریت طرح، چون ریسک ها همیشه مستقلنیستند و ممکن است بر یکدیگر اثر داشته باشند، علاوه بر اندازهگیری هریک از ریسکهای طرح،اندازهگیری ریسک کلی طرح ضروری است که ازجمله مباحث پیش روی این تحقیق بوده است. دراین تحقیق نخست، روشی برای اندازه گیری ریسکهای طرح کلان فناوری اطلاعات با در نظر گرفتنوابستگی این ریسک ها معرفی می شود و در ادامه، یک متدولوژی برای سنجش ریسک های طرح هایکلان با رویکرد فازی ارائه می شود. همچنین یک روش رده بندی برای ریسک های هر یک از سطوحارائه می شود. به کارگیری روش ارائه شده در طرح آسیکودای شرکت گمرک ایران، در عمل استفادهاز متدولوژی پیشنهادی را برای بهبود مدیریت ریسک طرح کلان فناوری اطلاعات نشان می ده
خلاصه ماشینی:
"در گذشته برای اندازه گیری ریسک های این طرح ها از تئوری احتمال استفاده شده است (خورشیدی ، ١٣٨٣) ولی بـه مـدل سـازی ابهام موجود در شاخص ها و ابهام موجود در نحوه ی ارزیـابی کمتـر توجـه شـده اسـت .
هدف اصلی این پژوهش ارائه ی روشی برای سنجش میزان تأثیر متقابل ریسـک هـا در طرح های کـلان فنـاوری اطلاعـات بـا اسـتفاده از رویکـرد فـازی و پیـاده سـازی روش پیشنهادی در طرح آسیکودای گمرک است .
بنابراین پرسش اصـلی پـژوهش حاضـر را مـی تـوان ایـن گونـه بیـان کـرد کـه میـزان تأثیرگذاری ریسک های طرح هـای کـلان فنـاوری اطلاعـات (مطالعـه ی مـوردی طـرح آسیکودا) به چه میزان است ؟ در پژوهش حاضر براساس روش کـوان ٣ متـدی (روشـی ) برای اندازه گیری ریسک های طرح های کلان ارائه شده است کـه در آن وابسـتگی هـای میان ریسک ها نیز در نظر گرفته شده است ؛ به این ترتیب کـه بـا اسـتفاده از رویکـرد فازی و با کمک روش های آنتروپی شانون ، تحلیـل سلسـله مراتبـی (AHP)٤ و مـاتریس 2.
بـا توجـه بـه اینکه در حال حاضر چندین طرح کلان فناوری اطلاعات در کشور در حال پیاده سـازی است و ضررهای زیادی که ناشی از شکست این طرح ها برای سازمان حاصل مـی شـود، توجه به مباحث ریسک ها مبحثی حیاتی برای سازمان های فعال در این حوزه است که ارائه ی معیاری جهت سنجش و رتبـه بنـدی ایـن ریسـک هـا مـی توانـد معیـاری بـرای اولویت بندی ها و تصمیم گیری های سازمان های فعال در این حوزه باشد."