چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه تاثیر مهارت های زندگی بر میزان رضایت از زندگی دانش آموزان دختر و پسر سال اول دبیرستان انجام شده است . جامعه ی آماری مورد نظر در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان سال اول دبیرستان های شهرستان بندرگز به تعداد ٥٨٣ نفر بوده اند.. حجم نمونه نیز بر اساس جدول مورگان به تعداد ٢٢٦ نفر میباشد که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند.. ابزار گردآوری اطلاعات ، پرسش نامه ی محقق ساخته ٢٠ سوالی در پنج حوزه آموزشی مهارت های زندگی با ضریب پایایی( ٠.٨٧١ = α ) است . .برای تجزیه وتحلیل اطلاعات و داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی( آزمون t تک نمونه ای و t دو نمونه ایی مستقل ) استفاده شده است ، ضمنا تمامی این محاسبات با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شده است . نتایج تحقیق بدین صورت بود که : ١-آموزش مهارت های زندگی بر میزان رضایت از زندگی دانش آموزان دختر و همچنین پسر ، موثر است ٢- تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر میزان رضایت از زندگی دانش آموزان دختر و پسر متفاوت است ٣- خودآگاهی و همدلی دانش آموزان ، مقابله با استرس ، هیجان دانش آموزان و ارتباطات میان فردی و اجتماعی دانش آموزان بر رضایت مندی از زندگی آن ها موثر است . ٥- تفکر خلاق و نقاد دانش آموزان بر رضایت مندی از زندگی آن ها موثر نیست .
خلاصه ماشینی:
"٩٦ بزرگ تر است ؛ در نتیجه در سطح اطمینان ٩٥ درصد فرضیه صفر رد میشود و فرضیه تحقیق تائید میشود؛ یعنی آموزش مهارت های زندگی بر میزان رضایت از زندگی دانش آموزان پسر موثر است .
چنانچه قبلا تأیید شده است آموزش مهارت های زندگی بر ابراز وجود، عزت نفس و مسئولیت پذیری افراد تأثیر مثبت دارد و این سبب جلب حمایت اجتماعی و توجه دیگران که از عوامل کاهنده فشار روانی هستند، می شود نتیجه فرضیه جزئی سوم : «مقابله با استرس و هیجان دانش آموزان بر رضایت مندی از زندگی آن ها موثر است .
همچنین با نتایج تحقیق ویک لانگ ، ١٩٧٩ « اثر آموزش مهارت های زندگی را در زمینه خودآگاهی» ، انجام داده ، همسونشده است با توجه به نتایج به دست آمده از فرضیه های تحقیق و همسویی با یافته های این پژوهش با پژوهش های انجام شده در داخل و خارج از کشور این نتیجه به دست میآید که : مهارت های زندگی بر میزان رضایت از زندگی دانش آموزان دختر و پسر سال اول دبیرستان موثر است .
٢- بر اساس نتایج فرضیه جزئی دوم پیشنهاد میشود :با آموزش مهارت ارتباطات میان فردی و اجتماعی به دانش آموزان و ایجاد محیط های مناسب برای تمرین آن ها مثل محیط های اردویی زمینه درست دوست یابی و روابط درست میان والدین و فرزند را فراهم آورده و این مهم بر رضایت مندی آنان از زندگی بیفزاید."