چکیده:
نگارنده در این مطالعه می کوشد تا از رهگذر تاکید بر ضرورت انجام مطالعه ای میان رشته ای که بازتاب آن را می توان در برقراری تعامل بین رهیافت های سالمند شناسی و آموزه های بزه دیده شناسی شاهد بود، اهمیت تخصصی کردن نگرش به ساز و کارهای حمایتی و مساعدتی برای سالمندان بزه دیده را تبیین نماید. بدین سان ، بررسی مولفه های ترس از جرم و اینکه تا چه اندازه سالمندان در معرض خطر تجربه نمودن بزه دیدگی در اثنای دورة سالمندی می باشند، ما را به سمت تدارک تمهیدات لازم در راستای حمایت کیفری ویژه از آنان رهنمون می گردد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که افزایش رقم سیاه جرایم علیه سالمندان به حسب تقلیل امکان گزارش دهی این جرایم و فقدان رویت پذیری آنها، ضرورت تفکیک میزان بزه دیدگی سالمندان به حسب گونه شناسی جرایم ارتکابی علیه آنان که ما را به سمت طبقه بندی بزه دیدگی به تناسب نوع جرم ، علل و عوامل بزه دیدگی و میزان ترس از جرم سالمندان رهنمون می گردد، شاخص هایی که بزه دیدگی سالمندان در پرتو آنها تبیین می گردد و آنان را در معرض خطر بزه دیدگی قرار می دهد. این واقعیتی غیرقابل انکار است که حاشیه نشینی و نقش انفعالی سالمندان در جامعه ، تجربه سالمندان از گسست شبکه های اجتماعی ، افول توانمندی مالی که
خلاصه ماشینی:
"١٣ از آنجا که در هر حال احتمال کمتری وجود دارد که سالمندان پس از تاریکی هوا تنها در بیرون از منزل باشند، مقایسة آنان از این لحاظ با جوانان دشوار است ، احساس ترس و ناامنی در سالمندان قبل از آنکه ناشی از توجه آنان به ناکارآمدیهای نظام عدالت کیفری و قصور آن در تدارک تمهیدات و سازوکارهای پیشگیرانة لازم جهت حمایت از سالمندان در قبال وقوع جرم علیه آنان باشد ناشی از تجربة دست اول سالمندان از گسست در شبکه های اجتماعی در جوامع فعلی و تزلزل شبکه های حمایتی در جامعة امروزی ، از دست دادن شأن اجتماعی که در گذشته به مراتب بیش از امروز دارا بودند، از دست دادن فرصتهای اقتصادی با فرا رسیدن دورة بازنشستگی و به تبع آن وابستگی مالی بیشتر به اطرافیان و به محاق رفتن هویت های فرهنگی که در گذشته فرد سالمند آنها را تجربه کرده بود، می باشد.
17 بدین سان ، رویکرد مشارکت دهی در مقایسه با نگرشی که تنها ناظر به کاهش ترس از جرم است و حالت انفعالی دارد، مزیت بیشتری را به همراه خواهد داشت به طوریکه اعطای نقش به سالمندان و افراد جوان در مناطق دارای نرخ بالای جرم ، علاوه بر ایجاد امنیت اجتماعی ، ذهنیت های منفی کلیشه ای در سالمندان را که موجب نگرانی آنها از اینکه بزه دیده جرائم ارتکابی از سوی جوانان واقع شوند را کاهش داده و از طرد اجتماعی سالمندان و حاشیه نشینی آنان نیز جلوگیری بعمل می آورد."