چکیده:
<p dir="RTL">سهم خواهی در پزشکی جلوه‌ی بارز نقض حقوق بیمار از سوی پزشک، نقض اصل حسن نیت در رابطه بین پزشک و بیمار و تفوق منافع مالی پزشک در روند درمان و بهبود بیمار می‌باشد. در رابطه‌ی پزشک و بیمار مسأله این است که آیا سوءاستفاده پزشک از اعتماد بیمار یا فقدان آگاهی وی که تجلی آن را می‌توان در سهم‌خواری در پزشکی مشاهده نمود، می‌تواند ضرورت جرم‌انگاری سهم‌خواری در پزشکی را توجیه نماید؟ در واقع، محل نزاع درباره‌ی دوران امر بین جرم‌انگاری یا جرم زدایی از سهم‌خواری در پزشکی می‌باشد. برخی از بیماران وادار به تقبل هزینه‌های هنگفت برای درمان خود، آن‌هم بدون آنکه ضرورت پزشکی ایجاب کند، می‌شوند. لذا نگارندگان می‌کوشند در این نوشتار از رهگذر بررسی دلایل موافقان و مخالفان جرم‌‌ انگاری سهم خواهی در پزشکی، ضرورت حمایت کیفری از حقوق بیماران را تبیین نمایند. سپس این نوشتار به عناصر متشکله جرم سهم‌خواری در پزشکی پرداخته و ضوابط و مؤلفه‌های لازم جهت تحقق جرم مزبور را از منظر آموزه‌های حقوق جزای پزشکی مورد بررسی قرار می‌دهد.</p>
خلاصه ماشینی:
"(پاولی ، ١٩٧٩) البته نگارندگان مقاله حاضر معتقدند نخستین دکترینی که مستند طرفداران جرم زدایی از سهم خواری در پزشکی قرار گرفته است ، اساسا نسبت به سهم خواری در پزشکی خروج موضوعی دارد زیرا سهم خواری در پزشکی ناظر به وضعیتی است که در آن بیمار اگرچه ظاهرا براساس حق بر تصمیم گیری شخصی خود اقدام نموده و هزینه های درمانی بیشتری را عهده دار گردیده است اما در واقع پزشک با سوءاستفاده از ناآگاهی بیمار و به رغم آنکه چنین ارجاعی از نقطه نظر پزشکی ضرورتی نداشته و کیفیت خدمات درمانی نیز به گونه ای نبوده که نیازمند هزینه ی بیشتری باشد، بیمار را به مرکز درمانی دیگری ارجاع داده است .
(دایموند، ١٩٨١) لذا اگرچه در بادی امر این گونه به نظر می رسد که بیمار شخصا نسبت به تقبل چنین هزینه هایی رضایت داشته ، اما در واقع بر چنین رضایتی نمی توان اثر حقوقی مترتب نمود و در حقیقت باید آن را در حکم نارضایتی بیمار تلقی نمود؛ زیرا منظور از رضایتی که موجبات رفع مسؤولیت پزشک را فراهم می آورد رضایت سالم و آگاهانه بیمار می باشد که در سهم خواری در پزشکی ، چنین رضایتی منتفی است .
پی نوشت ها 1- Fee Spiliting 2- Autonomy فهرست منابع American Medical Association Council on Ethical and Judicial Affairs.
journal of the American Medical Association, 252: 390-394."