چکیده:
<div align="justify" style="direction: rtl">ضرورت‌های سقط جنین را در اصطلاح سقط درمانی گویند. قانونگذار ایرانی پس از طرح نظرات فقهی و حقوقی مختلف، سقط جنین، پس از ولوج روح را مطلقا حرام و غیرقانونی اعلام و قبل از ولوج روح را با شرایط خاص ماده واحده قانون سقط درمانی سال 1384، پذیرفته و با این اقدام گامی رو به جلو و مؤثر در قانونمندکردن مسأله سقط جنین برداشته است. سقط درمانی راهکاری است که مقنن برای پیشگیری از بروز مشکلات آتی برای مادر، جنین یا اجتماع، آن را مجاز شناخته است؛ اما با رفع محدودیت‌های مندرج در این قانون و تسری آن به امکان سقط درمانی حاصل از زنا و تجاوز به عنف قبل از ولوج روح در جنین ـ که از مصادیق بارز عسر و حرج قلمداد و با کاربرد درمانی قابل انجام است ـ و نیز توسعه لیست موارد مجاز سقط درمانی، می‌توان زمینه خروج قوانین سقط جنین را از حوزه جرم و جنایت و انتقال آن به حوزه رفاه و سلامت، فراهم نمود. بنابراین در این مورد بازنگری و بازتدوین مقررات منطبق با واقعیت‌های جامعه و در عین حال موجه و اخلاقی، ضروری است.</div>
خلاصه ماشینی:
"با تصویب این ماده واحده ، باید دید، به راستی سقط درمانی تا چه حدی می تواند پاسخگوی عدم تولد کودکان معلول و مرگ و میر مادران باشد؟ و آیا سقط درمانی عاملی برای پیشگیری از تولد کودکان معلول است یا افزایش سقط های غیرقانونی ؟ هدف این نوشتار، از طرح موضوع سقط درمانی این است که با استفاده از روش کتابخانه ای و منابع مجازی بدوا به مفهوم شناسی موضوع از منظر پزشکی وحقوقی و مبانی سقط درمانی پرداخته و با تقسیمات سقط جنین آشنا شده و در ادامه به بررسی سقط درمانی از منظر اخلاق وفقه پزشکی پرداخته ، آن گاه به تبیین قانون سقط درمانی از منظر حقوق جزای پزشکی و تحلیل عسر و حرج مادر در سقط جنین ناقص الخلقه و ضعف های قانونی ، چالش ها و مسایل حل نشده در ماده واحده قانون سقط درمانی از قبیل زنا و تجاوز به عنف و بیماری های خاص را مورد مطالعه قرار داده و النهایه مقاله را با نتیجه و ارائه پیشنهاداتی به پایان می برد."