چکیده:
اتحاد ایران سوریه یکی از مولفه های شکل دهنده نظم منطقه ای خاورمیانه است. دو کشور با وجود عدم تشابه در زبان، نژاد، مذهب و در ساختار سیاسی، اتحاد مستحکمی را در منطقه خاورمیانه تشکیل داده و تاثیرات ژرفی را در این منطقه برجای گذاشته اند. این مقاله دو پرسش را در دستور کار خود قرار داده است: نخست علل شکل گیری و تداوم اتحاد ایران سوریه طی سالهای 20001979 چه بوده است؟ دوم: تاثیرات این اتحاد در موازنه تهدید منطقه ای طی سالهای فوق چه بوده است؟ در پاسخ به پرسشهای بالا این فرضیه مطرح می شود که اتحاد ایران سوریه به منظور موازنه تهدید در مقابل تهدیدات مشترک منطقه ای یعنی عراق، اسرائیل، آمریکا در دهه هشتاد و آمریکا، اسرائیل، ترکیه و عراق در دهه نود بوده است. روش تحقیق در این مقاله تبیینی و روش گردآوری داده ها، کتابخانه ای و اینترنتی است. یافته های این مقاله براین مبناست که با توجه به چهار اصل؛ قابلیت کلی، مجاورت جغرافیایی، قابلیتهای تهاجمی، و نیات تهاجمی مطروحه در نظریه موازنه تهدید استیون والت، عراق، اسرائیل و آمریکا در دهه هشتاد و به ترتیب شدت و اهمیت تهدید، آمریکا، اسراییل، ترکیه و عراق در دهه نود به عنوان تهدیدات مشترک منطقه ای فراروی جمهوری اسلامی ایران و سوریه، عامل شکلگیری و تداوم اتحاد این دو کشور طی سالهای 20001979 بوده است.اتحاد ایران - سوریه یکی از مولفه های شکل دهنده نظم منطقه ای خاورمیانـه اسـت . دو کشور با وجود عدم تشابه در زبان ، نژاد، مذهب و درساختار سیاسی ، اتحاد مستحکمی را در منطقه خاورمیانه تشکیل داده و تاثیرات ژرفی رادر این منطقـه برجـای گذاشـته انـد. تداوم اتحاد ایران - سوریه طی سالهای ٢٠٠٠-١٩٧٩ چه بوده اسـت ؟ دوم : تـاثیرات ایـن این مقاله دو پرسش را در دستور کار خود قرار داده اسـت : نخسـت علـل شـکل گیـری و اتحاد در موازنه تهدید منطقه ای طی سالهای فوق چه بوده است ؟ در پاسخ بـه پرسـش - های بالا این فرضیه مطرح می شود که اتحاد ایران - سوریه به منظـور موازنـه تهدیـد در مقابل تهدیدات مشترک منطقه ای یعنی عراق ، اسرائیل ،آمریکا در دهه هشـتاد و آمریکـا، اسرائیل ، ترکیه و عراق در دهه نود بوده است . روش تحقیق در این مقاله تبیینـی و روش گردآوری داده ها، کتابخانه ای و اینترنتی است . یافته های این مقاله براین مبناست کـه بـا توجه به چهار اصـل ؛ قابلیـت کلـی ، مجـاورت جغرافیـایی ، قابلیتهـای تهـاجمی ، و نیـات تهاجمی مطروحه در نظریه موازنه تهدید استیون والت ، عراق ، اسرائیل و آمریکـا در دهـه هشتاد و به ترتیب شدت و اهمیت تهدید، آمریکا، اسراییل ، ترکیه و عراق در دهه نود بـه عنوان تهدیدات مشترک منطقه ای فراروی جمهوری اسلامی ایران و سوریه ، عامل شـکل - گیری و تداوم اتحاد این دو کشور طی سالهای ٢٠٠٠-١٩٧٩ بوده است .
خلاصه ماشینی:
"اولین کشوری که در جهان عرب نظام جدید ایران را به رسمیت شناخت سوریه بود، که ایران انقلابی را به عنوان یک متحد جدید قدرتمند اعراب در منازعه علیه اسراییل می دید(٢٠٠٦٢٣,Gooodarzi) و از نقش رژیم پیشین در تقویت منافع اسراییل به شدت خشمگین بود، پیروزی انقلاب اسلامی و جهت گیری ایدئولوژیک ضد آمریکایی و ضد صهیونیستی آن ، اگرچه سبب نزدیکی ایران و سوریه شد اما به نظر نمی رسد دلیل شکل گیری و تداوم اتحاد ایران - سوریه این عامل بوده باشد بلکه عامل اصلی شکل گیری و تداوم این اتحادتهدیدات مشترک دریافت شده برای دو دولت بود، که موجب گسترش همکاری های سیاسی و امنیتی ایران و سوریه شد.
( ,Goodarzi ٢٠٠٦:٣٨) هر چند تهدید عراق برای سوریه بعد ازسرکوب اخوان المسلمین سوریه در سال ١٩٨٢، اندکی از شدت آن کاسته شد اما دراواخر دهه هشتاد به اوج خود رسید چرا که عراق پس ازپایان جنگ هشت ساله در صدد تنبیه سوریه به خاطر حمایت هایش از ایران بود و در این راستا جنگی نیابتی را علیه دمشق از طریق حمایت تسلیحاتی از نیروهای مارونی به رهبری ژنرال عون با هدف تضعیف تلاش های سوریه برای کنترل مجدد اوضاع در لبنان به راه انداخت و از سوی دیگر در جبهه دیپلماتیک تلاش کرد حمایت اعراب را علیه حضور نظامی سوریه در لبنان و محکومیت اقدامات اسد را فراهم کند."