چکیده:
در این گفتار، سه نکته و بایسته پژوهشی در مورد حضرت ابوطالب7 از دکتر سید محمد کاظم طباطبایی، دکتر سید حسن افتخارزاده و دکتر غلامحسین تاجری نسب آمده است.
نکته اول در این زمینه است که گفتارهایی که در زمینه اثبات ایمان حضرت ابوطالب7، رویکرد احتجاج را در پیش گرفته اند، باید نقد روایات صحیح بخاری و مسلم را هدف قرار دهند، یا به روش سنتی علم الحدیث یا به روش تحلیلی تاریخی. نکته دوم، خاطره ای است از استاد فقید مصری، عبدالفتاح عبدالمقصود، و اعتراض برخی از عالمان ایرانی به او در زمینه ایمان ابوطالب7 که منجر به نگارش کتاب «السقیفه و الخلافه» به دست او شد. نکته سوم – که دل نوشته ای به شیوه ادبی نوشته شده – تذکری است به این مطلب که بعضی از مورخان اهل تسنن، یکی از نامهای ابوطالب7 (عبد مناف) را دلیل بر مشرک بودن حضرتش دانسته و «مناف» را نام یک بت در دوره جاهلی دانسته اند، بدون اینکه مانند دیگر بتهای مشهور، منطقه و بتکده و پرده داران آن یاد شود.
خلاصه ماشینی:
"نکته اول در این زمینه است که گفتارهایی که در زمینة اثبات ایمان حضرت ابوطالب7، رویکرد احتجاج را در پیش گرفتهاند، باید نقد روایات صحیح بخاری و مسلم را هدف قرار دهند، یا به روش سنتی علم الحدیث یا به روش تحلیلی تاریخی.
طباطبایی، سید محمدکاظم؛ افتخارزاده، سیدحسن؛ تاجرینسب، غلامحسین؛ عبدالمقصود، عبدالفتاح؛ ایمان ابوطالب – نقد احادیث اهل تسنن؛ روش تاریخی؛ السقیفة و الخلافة (کتاب)؛ عبد مناف – تحلیل تاریخی.
بایستة پژوهشی در مورد حضرت ابوطالب7 سید محمدکاظم طباطبایی 1 * پژوهش در بارۀ ایمان حضرت ابوطالب7 یکی از موضوعات دراز دامن و چالشی در حوزۀ مباحثات تاریخی و کلامی میان فرقهای (شیعه و اهل سنت) است.
زیرا متون و مستندات تاریخی و حدیثی اثباتکنندۀ ایمان حضرت ابوطالب7 در این نوشتهها، قدرت رقابت، تعارض و ترجیح نسبت به متون صحیح السند مشترک میان صحیح بخاری و مسلم را نخواهد داشت."