چکیده:
یکی از عرصه هایی که معیارها و ارزشهای اخلاقی نقش غیر قابل انکاری را در تصمیمگیریها و رفتارهای نهایی ایفا میکند تحصیل علم و دانش است . فرایند ارزشیابی مؤثر، دانشجویان باصلاحیت را وارد عرصه عمل میکند، از این رو انتظار میرود که نظام آموزشی بر آمادهسازی دانشجویان جهت مراقبت در شرایط پیچیده و کسب دانش، نگرش و مهارتهای لازم تأکید کند. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف تبیین فرایند ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری در بخشهای داخلی جراحی انجام شد. روش : پژوهش حاضر مط العه گراندد تئوری است که در سال ١٨٠٩ انجام شد. مشارکت کنندگان ١١ نفر از اساتید و ١١ نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری بودند و نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف و تا رسیدن به اشباع دادهها انجام گرفت . گردآوری دادهها با روش مصاحبه بود. تمام مصاحبه ها ضبط ، دستنویس و سپس خط به خط تحلیل شد و از نرمافزار ٢٠١٠ One Note برای ثبت مصاحبه ها و کدهای استخراج شده استفاده شد. به منظور تحلیل دادهها از روش اشتراس کوربین ١٠٠٣ استفاده شد. یافته ها: در روند تحلیل دادهها از ١٨ طبقه اولیه ، طبقاتی که دارای ویژگی یکسان بودند در یک طبقه قرار گرفته و به ١١ طبقه و سپس بر اساس خصوصیات مشترک و در سط ح انتزاعیتر به ١ درونمایه تبدیل شدند. درونمایه ها عبارت بودند از احترام احترام به شخصیت و فردیت دانشجو(، شناسایی )شناسایی استاد و دانشجو از موقعیت آموزشی(، ارائه )ارائه استاد و ارائه دانشجو از فعالیت های خود(، درک )درک استاد و دانشجو از توانمندیهای خودو درک تعارضات واقعی کار(، قضاوت )سط حینگر، مبتنی بر اهداف غیر واقعی، شرطی و ناکامل (، پاسخ )رضایتمندی، بیعلاقگی، تغییر در سیستم، تلاش در جهت ارزشیابی منصفانه ( و در نهایت متغیر مرکزی تلاش برای عدالت آموزشی شناخته شد.
خلاصه ماشینی:
"( در زمینه آموزش بالینی در پرستاری ایران تحقیقات گوناگونی صورت گرفته که اغلب به بحث در مورد مشکلات آموزشی پرداخته اند و در برخی از آنها به ارزشیابی اشاره شده است ؛ به طور مثال در مط العه عابدینی و همکارانش در سال ١٨٣٣ در دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان مهمترین مشکلات، کمبود امکانات رفاهی، کمبود فضای آموزشی مناسب جهت کارآموزی، عدم استفاده از وسایل کمک آموزشی در محیط بالینی، ناکافیبودن امکانات و تسهیلات مراکز آموزشی، کمبود مربیان باتجربه برای آموزش در محیط های بالینی و واقعینبودن ارزشیابیها بود.
پس از انجام فعالیت های مرتبط با بخش مربوطه رفتار دانشجو مورد قضاوت قرار میگیرد که ممکن است به صورت سط حینگر، مبتنی بر اهداف غیر واقعی، شرطی و ناکامل باشد و در نتیجه ارزشیابی پاسخی به صورت رضایتمندی، بیعلاقگی، ایجاد تغییر در سیستم، تلاش در جهت ارزشیابی منصفانه و در نهایت برای عدالت آموزشی باشد.
( در پاسخ به سؤال پژوهش حاضر در زمینه تبیین فرایند ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری بخشهای داخلی جراحی تحلیل دادهها نشان داد که تلاش برای عدالت آموزشی )متغیر اصلی( میتواند در شش سط ح مرتبط با هم رخ دهند که عبارتند از احترامگذاشتن ، شناساییکردن، ارائه کردن، درککردن، قضاوت و پاسخ.
( شناخت تواناییهای خود و دانشجو در مرحله دوم قرار دارد و از آنجا که هدف اصلی آموزش پرستاری بکارگیری موارد آموخته شده کلاسهای نظری در عمل و در محیط واقعی است به نظر میرسد شناخت تواناییها و همچنین مشکلات و موانع اجرایی اهمیت خاصی داشته و از طرفی جهت تأثیر بهتر و آموزش مؤثرتر میبایست به طور زیربنایی به موضوع توجه داشت ."