چکیده:
در نوشتار حاضر، یکی از بنیادیترین رشته های زبـانشناسـی یعنـی معناشناسـی و آواشناسی که از اهمیت و حساسیت والایی برخوردار است ، ارائه شده و تلاش گردیده تـا به صورت متمرکز، ارتباط معناشناسی گفتاری با سایر پدیدههای زبـانشناسـی هـر چنـد مختصر مورد بحث و بررسی قرار گیرد و توجه علاقه مندان، به ویژه قاریان قرآن کـریم ، به این نکته بسیار مهم معطوف گردد که نه تنها معـانی الفـاظ در متـون مختلـف یـا در شرایط و سیاقهای گوناگون متفاوت است ، بلکه شیوه بیان یا ادای آنها نیز مـی توانـد آن معانی را دگرگون سازد. در این جستار، مباحثی چون آوای گفتاری، صـرف و نحـو و واژه گزینی و تأثیر مستقیم آن در معناشناسـی و نیـز معناشناسـی صـوتی و آوایـی و اجـزای مختلف آن مانند واج، هجا، تکیه ، آهنگ و درنگ با تأکید بر زبـانشناسـی زبـان عربـی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است . همچنین تلاش شده تا تأثیر مبحث آواشناسـی در معناشناسی و تفسیر متون روشن گردد؛ به عبـارتی ، همـانگونـه کـه فهـم و درک معنـا می تواند ما را در خوانـدن و ادای بهتـر مطلـب کمـک نمایـد، شـیوههـای بیـان و ادای عبارتها نیز می تواند ما را در درک و فهمیدن بهتر معنا یاری رساند.
خلاصه ماشینی:
"این تأثیر را می توان به شرح زیر تقسیم بندی و بیان نمود: الف ) تأثیر صوت و آواشناسی (Phonetics) در معناشناسی صوتشناسی (Phonology) و هم آواشناسی (Phonetics) 1 بخـش هـایی از سـاختار واژگان در هنگام نطق و بیان صوتی آنهاست و صوت می تواند درون مایه واژگان یکسـان را به وسیله هجا، تکیه ، آهنگ و سایر عناصر صوتی از یکدیگر جدا ساخته و معنای دیگری را پدید آورد؛ برای مثال، واژه فارسی «قرار داد» را هم می توان به صورت فعـل و هـم بـه صورت اسم تلفظ نمود و یا کلمه قرآنی «ساءلهم » را می توان به گونه ای تلفـظ نمـود کـه معنای اصلی آن بیان گردد؛ یعنی : «ساء» فعل ماضی است و «لهم » جار و مجرور اسـت و هم چنین می توان آن را به وسیله صوت به گونه ای تلفظ نمود کـه بـه صـورت یـک کلمـه ٧٨ «ساءل» ماضی باب مفاعله و «هم » ضمیر، مفعول به و محلا منصوب با مفهـومی کـاملا متفاوت تداعی گردد.
برای بیان دقیق مفهوم آهنگ گفتار که در اغلـب منـابع آواشناسـی عربـی تحـت عنـوان «تنغیم » و نزد بعضی دیگر (موسیقی الکلام و نغمة الکلام) یاد شده است ، می توان به چند تعریف اشاره نمود: «آهنگ اصطلاحی است که بر زیر و بمی صدا در گفتـار دلالـت دارد و به آن موسیقی کلام (آهنگ گفتار) نیز گفته می شود و یکی از جلوههای آوایی است که در تعیین معنا نقش قابل توجهی دارد؛ چرا که تغییر آهنگ ، چه بسا در تغییر معنای [جمله هـا] مؤثر باشد و این ویژگی در بسیاری از زبانها یافت می شود که باعث تفاوت بین جمله های خبری یا استفهامی می گردد» (الجوارنه ، بـی تـا: ٣)."